Zo vertrokken we dus om 12 uur richting Duitsland voor de "Volksdistanz", zoals de achtste triathlon over de grens heet. Een ritje van drie kwartier naar Rheine, fiets uitpakken, Luna in de buggy en aanmelden. Daarna omkleden en beginnen aan de warming-up, even een kilometer of twee inlopen. Direct daarna me in de wetsuit gehesen en richting het Emskanal gewandeld.
De start was om exact 14 uur en het regende inmiddels pijpenstelen. Het complete deelnemersveld voor de achtste lag in het water en bij het startsignaal vertrok de meute dan voor 500 meter zwemgeweld.
Ik lag redelijk voorin, maar merkte dat de neusverkoudheid die ik de afgelopen dagen had opgelopen me parten speelde. Ik had moeite om de ademhaling goed te reguleren en eigenlijk was elke slag happen naar adem. Daarom wisselde ik al snel crawl met schoolslag af. Niet het meest optimale, maar goed. Eenmaal de boei gerond en op de weg terug was mijn ademhaling beter onder controle en volgde ik goed in een vrij grote groep. Ondanks de stroken schoolslag tussendoor wist ik een behoorlijke zwemtijd (met dank aan de wetsuit) te klokken met 9'48". Dat is inclusief een stuk rennen van 100 meter richting parc fermé, zoals hieronder te zien is; de tijdsregistratiematten lagen bij het groene tentje. De zuivere zwemtijd zal derhalve rond de 9'10" hebben gezeten. In een veld van 132 finishers goed voor een 33e zwemtijd, voor mijn doen alleszins acceptabel. Maar ik verlies nog wel steeds drie minuten op de koplopers, een achterstand die ik ook aan het eind nog steeds heb op de uiteindelijke winnaar.
Eenmaal uit het water wist ik mijn wetsuit vrij snel uit te krijgen tijdens het lopen naar het parc fermé. Helm op, hardloopschoenen aan, startnummer om... dat trok ik dus stuk. Laat maar zitten dacht ik, ga hem niet opnieuw vast maken. Toen viel mijn oog op de champion chip op de grond, deze had ik dus blijkbaar losgetrokken bij het uittrekken van mijn wetsuit. Snel dat ding weer om en hop, op het stalen ros!
Ondanks het feit dat ik na Holten vrij weinig gefietst heb ging het weer redelijk als vanouds. Ik kreeg niet de versnelling rond die ik in Rijssen rond kreeg, maar koos voor een tandje lichter en dan maar lekker hoog frequentie trappen. Daarmee reed ik toch wel het grootste gedeelte van het veld hard voorbij, al na de eerste ronde lag ik binnen de top tien. De snelste zwemmers hadden een treintje gevormd en waren buiten mijn gezichtsveld helaas. Dus gewoon hard doorbeuken. Door het natte weer was wel voorzichtigheid geboden, dus ik sneed de bochten niet vol aan en ging redelijk rechtop de bochten door. Eenmaal achter op het parcours besloot ik het "Rijssen" verzet toch maar op te zoeken, dus een tandje zwaarder en nog even volle bak. In de verte zag ik eindelijk weer fietsers, dus ik naderde op de kop van de wedstrijd. Met 30'03" leverde ik daarmee een tweede fietstijd (inclusief beide wissels!) af met, gezien de weersomstandigheden, toch nog een mooi gemiddelde van bijna 40 km/h. De wissels niet meerekenend (inclusief geknoei met wetsuit en opnieuw vastmaken van de chip) zal de zuivere fietstijd ongeveer een minuutje sneller zijn geweest denk ik.
(eigen foto)
Weer terug in het parc fermé maakte ik een snelle wissel omdat ik op mijn loopschoenen had gefietst. Iets verderop zag ik al wat mannen lopen en ik zette meteen de achtervolging in. Deze mannen liepen overigens ook niet onverdienstelijk en het duurde een halve ronde voordat ik beide lopers (Thomas Fuchs en Markus Götz) had gepakt. Markus Götz van LC Nordhorn probeerde mijn tempo te volgen, maar ik wist meteen een gaatje te slaan. In de verte zag ik inmiddels ook bijna-clubgenoot Remko Siers van TCT lopen (ik train inmiddels ook mee bij TCT en zal hier per 1 september ook lid worden). Als ik het verschil in tempo goed inschatte moest ik er flink aan trekken om er in de tweede ronde nog bij te komen.
jacht (eigen foto)
Eerlijk gezegd zei mijn lichaam dat het wel wat rustiger aan mocht en daar wenste ik het liefst gehoor aan te geven, ware het niet dat Markus Götz de achtervolging nog niet had opgegeven. Dus om hem van me af te houden moest ik wel en zo kwam ik dan stukje bij beetje steeds dichter bij Remko in de buurt. Op het sportveld was het gaatje nog 50 meter, het vele draaien en keren brak het tempo echter keer op keer. Op het laatste rechte stuk probeerde ik met een ultieme sprint Remko nog te achterhalen, maar kwam uiteindelijk 2 seconden tekort: 59'56" om 59'58". Daarmee werden we respectievelijk vijfde en zesde; mijn looptijd van 20'07" over de ruim 5.5 kilometer was goed voor een derde looptijd (omgerekend ongeveer 18'15" over exact 5 kilometer).
(eigen foto)
Op een knuffel van Luna hoefde ik na afloop niet te rekenen: de kleine dreumes keek me vies aan en wees naar me:"nat!" Ja inderdaad, verregend en bezweet, ik gaf haar geen ongelijk. Gelukkig werd mijn inspanning door Janneke wel beloond met een welverdiende zoen
Mijn tijd was dus voldoende voor de winst in de M40+ categorie; daarmee heb ik mijn doelstellingen voor deze race behaald, nl. finishen onder het uur en de winst in mijn leeftijdscategorie. Op naar de Twentse Triathlon Tour!
Uitslagen Channel Triathlon Rheine:
1. Michael Günnigmann 56'35"
2. Benjamin Bröcker 57'22"
3. Carsten Meyer 57'46" (1e M35)
4. Nicholas Lembcke 58'34"
5. Remko Siers 59'56"
6. Erik Lentfert 59'58" (1e M40)
7. Markus Götz 1h00'14" (2e M35)
8. Thomas Fuchs 1h01'18" (1e M45)
9. Thomas van der Wal 1h02'03" (3e M35)
10. Markus Nobbe 1h02'57" (4e M35)