HENGELO - De Zevenheuvelenloop was de laatste wedstrijd die ik liep. Half november liep ik daar naar een teleurstellende 58'58". Tijd om aandacht te besteden aan de al lang slepende blessure, die me al vanaf eind juli parten speelt. Twee bezoeken aan de sportarts bij het SMA in Enschede en wat fysiobehandelingen later heb ik begin deze maand de trainingen weer voorzichtig opgepakt. Om eerst weer eens het goede gevoel bij het lopen terug te krijgen, want ik kreeg steeds minder zin om überhaupt de weg op te gaan. De twee maanden volledige rust bevielen me eigenlijk iets te goed...
Eigenlijk wilde ik de vorige Woolderesloop al weer mee doen. De avond ervoor werd echter in Oldenzaal de nieuwe stadsprins onthuld. En na het missen van het Leedkesfestival in november had ik wel zin in een leuk carnavalsfeestje. Het was een goede en carnavaleske avond, waarbij uiteindelijk om 04:30 de krib werd opgezocht. Door het innemen van de nodige bloedverdunnende en stimulerende middelen die avond was ik bang dat ik de volgende dag niet door de dopingcontrole van de Woolderesloop zou komen; overigens lag ik rond het startschot ook nog op een oor.
Met de nodige impulsen en gerichte krachttrainingen bij mijn nieuwe sponsor Life Health & Racquet Club probeer ik me nu langzaam voor te bereiden op het wedstrijdseizoen. Hierbij is het doel de spieren sterker te maken, zodat ik minder snel last krijg van blessures. Of van de blessure die me het afgelopen half jaar het leven zuur maakte en me denk ik zelfs het NK zilver op de duathlon heeft gekost. Doel hierbij is rond april weer een beetje op niveau te zijn.
De Woolderesloop van vandaag was dus vooral een trainingsexercitie. Daarbij had ik vooraf afgesproken om een vriend van me, Pascal Wittendorp, te pacen naar een tijd van rond de 50 minuten op de 10 kilometer. Zijn PR stond op 52'13" na de vorige editie. Om mij tegen mezelf in bescherming te nemen ben ik helemaal achteraan gestart. Anders is de verleiding toch wellicht daar om groepjes van een hoger tempo op te zoeken. En de komende tijd moet de rem er gewoon nog even op. Ongeveer een minuut na het startschot ging ik dan op weg, op zoek naar Pascal die ergens verder naar voren had gestaan. Na een kilometer inhaalmanoeuvres door de berm kreeg ik Pascal in zicht en zette me op kop van een groepje, om een tempo van 5 minuten per kilometer te gaan lopen.
Dit ging lekker, Pascal haakte goed aan en vanaf kilometer vijf pakten we zelfs winst op het schema met doorkomsten van rond de 4'50" per kilometer. Na zeven kilometer zaten we dan ook ruimschoots onder het schema van 50 minuten en met een goed gevoel liet ik Pascal de laatste drie kilometer gaan. Zelf deed ik de 15 kilometer en ik wilde de kilometers 7 tot en met 12 even flink het tempo opschroeven, om de laatste drie kilometers weer wat uit te vieren. De kilometers kreeg ik eigenlijk makkelijker dan verwacht naar 4 minuten per kilometer. Dus met de basisconditie zit het nog steeds wel snor, ik heb volgens mij niet al te veel ingeboet op mijn snelheid en uithoudingsvermogen. Maar dat was ook donderdag op de baan al merkbaar, waar de rondjes eigenlijk redelijk soepel gingen. Daarom is het dus juist zaak om de komende tijd verder te bouwen aan de basis, zodat ik in de zomer hopelijk weer op mijn niveau van eind 2009 kan komen.
Met de laatste drie kilometers iets rustiger rond de 4'15" wist ik uiteindelijk lekker fris de finish te bereiken. Onderweg nog even gebabbeld met nieuwe Step One aanwinst Nynke Beunders, die een super PR realiseerde van onder de 37 minuten (36'47"). Ik kwam uiteindelijk uit op een zelfgeklokte tijd van 1h07'42" (geklokt vanaf het moment van passeren van de start, dus officiële eindtijd zal wel een minuutje langzamer zijn in de uitslagen). Dat was ruim tien minuten sneller dan ik me vooraf had voorgenomen. De versnelling tussen kilometers 7 en 12 hebben dus flink doorgewerkt in de tijd, gelukkig zonder te hoeven forceren. De eerste voorzichtige stapjes richting herstel zijn weer gezet!
Ook Pascal wist zijn doelstelling ruimschoots te halen met een eindtijd van dik onder de 50 minuten, 48'44" (bruto: 48'56"). Het bleek een fantastische loopdag onder superieure omstandigheden, gezien de vele PR's die sneuvelden. Iedereen gefeliciteerd met de goede prestaties.
Officiële uitslagen op de site van MPM Hengelo
Eigenlijk wilde ik de vorige Woolderesloop al weer mee doen. De avond ervoor werd echter in Oldenzaal de nieuwe stadsprins onthuld. En na het missen van het Leedkesfestival in november had ik wel zin in een leuk carnavalsfeestje. Het was een goede en carnavaleske avond, waarbij uiteindelijk om 04:30 de krib werd opgezocht. Door het innemen van de nodige bloedverdunnende en stimulerende middelen die avond was ik bang dat ik de volgende dag niet door de dopingcontrole van de Woolderesloop zou komen; overigens lag ik rond het startschot ook nog op een oor.
Met de nodige impulsen en gerichte krachttrainingen bij mijn nieuwe sponsor Life Health & Racquet Club probeer ik me nu langzaam voor te bereiden op het wedstrijdseizoen. Hierbij is het doel de spieren sterker te maken, zodat ik minder snel last krijg van blessures. Of van de blessure die me het afgelopen half jaar het leven zuur maakte en me denk ik zelfs het NK zilver op de duathlon heeft gekost. Doel hierbij is rond april weer een beetje op niveau te zijn.
De Woolderesloop van vandaag was dus vooral een trainingsexercitie. Daarbij had ik vooraf afgesproken om een vriend van me, Pascal Wittendorp, te pacen naar een tijd van rond de 50 minuten op de 10 kilometer. Zijn PR stond op 52'13" na de vorige editie. Om mij tegen mezelf in bescherming te nemen ben ik helemaal achteraan gestart. Anders is de verleiding toch wellicht daar om groepjes van een hoger tempo op te zoeken. En de komende tijd moet de rem er gewoon nog even op. Ongeveer een minuut na het startschot ging ik dan op weg, op zoek naar Pascal die ergens verder naar voren had gestaan. Na een kilometer inhaalmanoeuvres door de berm kreeg ik Pascal in zicht en zette me op kop van een groepje, om een tempo van 5 minuten per kilometer te gaan lopen.
Dit ging lekker, Pascal haakte goed aan en vanaf kilometer vijf pakten we zelfs winst op het schema met doorkomsten van rond de 4'50" per kilometer. Na zeven kilometer zaten we dan ook ruimschoots onder het schema van 50 minuten en met een goed gevoel liet ik Pascal de laatste drie kilometer gaan. Zelf deed ik de 15 kilometer en ik wilde de kilometers 7 tot en met 12 even flink het tempo opschroeven, om de laatste drie kilometers weer wat uit te vieren. De kilometers kreeg ik eigenlijk makkelijker dan verwacht naar 4 minuten per kilometer. Dus met de basisconditie zit het nog steeds wel snor, ik heb volgens mij niet al te veel ingeboet op mijn snelheid en uithoudingsvermogen. Maar dat was ook donderdag op de baan al merkbaar, waar de rondjes eigenlijk redelijk soepel gingen. Daarom is het dus juist zaak om de komende tijd verder te bouwen aan de basis, zodat ik in de zomer hopelijk weer op mijn niveau van eind 2009 kan komen.
Met de laatste drie kilometers iets rustiger rond de 4'15" wist ik uiteindelijk lekker fris de finish te bereiken. Onderweg nog even gebabbeld met nieuwe Step One aanwinst Nynke Beunders, die een super PR realiseerde van onder de 37 minuten (36'47"). Ik kwam uiteindelijk uit op een zelfgeklokte tijd van 1h07'42" (geklokt vanaf het moment van passeren van de start, dus officiële eindtijd zal wel een minuutje langzamer zijn in de uitslagen). Dat was ruim tien minuten sneller dan ik me vooraf had voorgenomen. De versnelling tussen kilometers 7 en 12 hebben dus flink doorgewerkt in de tijd, gelukkig zonder te hoeven forceren. De eerste voorzichtige stapjes richting herstel zijn weer gezet!
Ook Pascal wist zijn doelstelling ruimschoots te halen met een eindtijd van dik onder de 50 minuten, 48'44" (bruto: 48'56"). Het bleek een fantastische loopdag onder superieure omstandigheden, gezien de vele PR's die sneuvelden. Iedereen gefeliciteerd met de goede prestaties.
Officiële uitslagen op de site van MPM Hengelo
RSS Feed