Zoals vorige keer reeds gemeld heb ik de goede elementen uit de oude schema’s meegenomen en kies ik voor een wat andere benadering. Dat betekent iets intensievere tempo’s, maar vergeleken bij wedstrijdtempo nog altijd extensief. Het is nu zoeken naar de juiste balans, de mix van goede ingrediënten qua training in combinatie met een stabiele situatie bij het thuisfront. Deze meen ik gevonden te hebben en ik heb er ook echt weer lol in. Nog niet te hard trainen, maar lekker weer genieten en met plezier naar de trainingen gaan en ook nog eens optimaal genieten van de beschikbare tijd met Fynn. En nee, ik vergeet het werk niet, want dat blijft toch wel de hoofdmoot. Al dit sportieve gehobby moet ook op de een of andere manier bekostigd worden uiteraard!
Na een lekkere trainingsweek stond er op vrijdagavond een whisky entertaining dinner op het programma in Old Coopers Hall in Zenderen. Negen gangen met evenveel whisky’s. Overbodig om te zeggen dat ik die nacht behoorlijk kachel tussen de lakens verdween. Niks aan het handje op zich, ware het niet dat ik met Pim de Kok had afgesproken om de volgende dag om half tien te gaan fietsen. Nog voor ik ons afgesproken vertrekpunt bereikte lag ik al met de fiets gestrekt op het marktplein. Stoeprandje gemist en nog niet geheel nuchter volgens mij… wat werd bevestigd door een klein wondje aan de vinger, maar wat bloedde als een rund en ook niet te stelpen was. Daarop maar iets voorzichtiger de fietstraining met Pim ingestoken en een mooie tocht van ruim 80 kilometer gemaakt richting Boekelo – Hengevelde – Diepenheim – Goor.
Wat ik van de Herfstloop mocht verwachten na dit avontuur en de ietwat tegenvallende Huttenkloasloop een week eerder was me dan ook onduidelijk. Doel was lekker ontspannen te lopen en niet voorbij het omslagpunt te komen, dus maximaal Z4. Vanaf de start ging het lekker en ik had een prima tempo te pakken, maar op een gegeven moment had ik in de gaten dat ik 10-15 meter voor een groepje liep dat hetzelfde tempo aanhield (± 4 minuten per kilometer). Daarop mezelf laten terugzakken in dit groepje en dat liep meteen een stuk makkelijker. Nadat enkele lopers afzwaaiden voor de 14 kilometer liepen we met drie man (Arie Fröberg, Roy Kolkman en ik) kop-over-kop richting een drietal voor ons, Richard Loendersloot, Melvin van der Voet en Simon Engelberts. Roy Kolkman ging het iets te hard, maar nog voor kilometer tien had ik de aansluiting gemaakt. De kilometers gingen toen ook rond de 3’54”. Na de aansluiting gingen we in hetzelfde tempo als het groepje lopen en dat brak het ritme bij mij. Omdat ik ook de kuit iets voelde besloot ik na kilometer 12 het tempo los te laten en geen risico te nemen.
Een goede beslissing, want de doorkomst na 10 km. was 39’48”. Waar ik een week eerder in Oldenzaal moeite moest doen om 39’18” te lopen liep ik nu redelijk op reserve slechts een halve minuut langzamer als doorkomst. Maar ik had een tijd van 1 uur 30 in gedachten en dan was dit te gortig. Dus ik liet de touwtjes vieren, ging naar 4’30” per kilometer en liep heel relaxed de halve marathon uit. Onderweg werd ik nog maar door twee lopers ingehaald, dus het gat was behoorlijk. Als ik door was gelopen was ik waarschijnlijk op PR-koers uitgekomen. En daarvoor is het nu te vroeg in het seizoen. Met een eindtijd van 1:28:45 was ik dik tevreden en daarna kon ik heerlijk op het fietsje terug naar huis, waarmee ook weer extra fietskilometers werden gemaakt.
Uitslagen 35e TION Herfstloop:
1. Geert Tuinstra 1:16:19
2. Mitchell Wisden 1:17:44
3. Detmar Roessink 1:18:29
4. Edwin Veenstra 1:21:50
5. Nico Klein Poelhuis 1:22:53
6. Richard Loendersloot 1:23:12
7. Simon Engelberts 1:23:20
8. Melvin van der Voet 1:23:30
9. Arie Froberg 1:23:46
10. Roy Kolkman 1:23:55
11. Brigit Landewe 1:26:28
12. Harry Dijk 1:27:33
13. Erik Lentfert 1:28:45
14. Joost Legtenberg 1:28:57
15. Gerrit-Jan Soetman 1:29:30
Volledige uitslagen op de site van AC TION