Enige tijd geleden had ik al een bedrijventeam opgegeven. In de hoop dat het allemaal zou passen. Want de uitrekendatum van Mick was 17 september. Dus een week later… zou moeten kunnen. Maar net als bij Fynn en Jinthe ging Mick over de uitrekendatum heen. Was te verwachten natuurlijk. Dat betekende echter wel dat mijn deelname op losse schroeven kwam te staan. Last minute toch besloten te starten. Want 5 kilometer, dat is hooguit 20 minuutjes lopen. Plus wat warming-up en cooling-down… een uurtje weg. Moet kunnen.
Zo stonden we aan de start in Borne met een internationaal gezelschap: mijn collega’s komen allemaal uit andere landen. De Estafetterun is sowieso een populair evenement binnen ons bedrijf. Bij eerdere edities hebben altijd meerdere teams meegedaan. In 2011 stonden er zelfs zeven teams aan de start. Ditmaal waren het vier teams, waar wij met Yannick Coquereau (Frankrijk), Marco Sommariva (Italië), Andrew Fussell (Nieuw-Zeeland) en ikzelf de snelste hardlopers van het bedrijf dachten te hebben verzameld. Onder de naam PANdora’s Box wilden we een hoop ellende opentrekken over de andere teams.
Yannick begon al erg goed. Waar veel (vooral jonge) teams hard begonnen koos Yannick keurig zijn eigen tempo. Hij schoof lekker op in het veld en kwam als vijfde weer terug voor de wissel op Marco. Die deed het ook erg goed. Marco lag vierde, werd ingehaald door een loper van het AZC Azelo, maar wist zelf ook weer iemand terug te pakken. Dus wisselde hij als vierde op Andrew. Die haalde al snel weer iemand in en zo lagen we derde. Ik zag dit gebeuren terwijl ik met mijn warming-up bezig was. De eerste loper was die van het AZC en liep een behoorlijk straf tempo. Maar de nummer twee was te pakken.
Toen Andrew terug kwam bij de vijver lag hij inderdaad al in tweede positie. Zeker een minuut goed gemaakt en nog verder uitlopend. Tijd voor mij om te gaan vlammen. De vraag was hoe dat zou gaan, na drie onrustige nachten en voor 25 september een erg hoge temperatuur. Op de training eerder die week liep ik 6x1000 in tijden van 3:51 tot 3:40, dus ik wilde proberen 3:45 aan te houden. In de eerste kilometer lukt dat nog, maar daarna loop ik twee kilometers van 3:54. Omdat er achter me ook geen gevaar dreigt en het eerste team onbereikbaar is kan ik mijn run redelijk relaxed uitlopen. De laatste twee kilometers loop ik op 4:00 per kilometer. Harder lukte gewoon ook niet, door de warmte en waarschijnlijk gewoon niet fit genoeg. Mijn eindtijd van 19:56 over 5,1 kilometer is dan ook niet echt geweldig te noemen. Maar het is dus ruim voldoende voor de tweede plek.
Tweede met het bedrijventeam van PANalytical, wie had dat vooraf gedacht! Wijzelf in ieder geval niet. Doel was gewoon leuk meelopen en een redelijk stabiele prestatie neerzetten. Maar het ging dus boven verwachting goed. Zelfs de krant wist ons nog te vinden na afloop voor een leuk interview. Het was weer een gezellig dagje met veel PANalytical collega’s en super weer. En na afloop moest ik dus snel weer op de fiets naar huis om daar de boel te ondersteunen.