Richting het komend seizoen heb ik mijn plannen klaar. Ik wil graag weer een paar mooie halve triathlons doen. Die zijn ook al ingeschreven. Maar om daar te komen, zal ik eerst aan mijn conditie en gewicht moeten werken. Want sinds de geboorte van Mick is het trainingsregime aardig verslapt. Keuzes. Maar ik besef ook dat, als ik een leuke halve triathlon wil doen, er wel wat moet gebeuren. Dus het doel voor komend seizoen is allereerst gewicht kwijtraken. Eventuele resultaten die beter worden zijn geen doel, maar een gevolg.
Sponsornieuws
Dat ik me daarbij gesteund weet door een paar hele mooie sponsoren is natuurlijk fantastisch. Al jaren word ik gesponsord door Webton BV, dé websitebouwer van Twente. In goede en ook minder goede tijden: ook bij blessures en een jaar ziekte bleef Webton me trouw. Fantastisch dat we inmiddels al weer voor het achtste jaar samen het seizoen in gaan. En met trots draag ik dan ook mijn Webton-kleding in loop- en triathlonwedstrijden.
Voor de triathlon zijn daar twee sponsoren bij gekomen: allereerst AthleteSportsWorld.com. Dit bedrijf in Amsterdam is het adres voor sportvoeding, maar ook meer dan dat. Alles op gebied van triathlonaccessoires: fietsbanden, zonnebrillen, Casco helmen, wetsuits, bedenk het en AthleteSportsWorld heeft het. |
Daarnaast zal ook Rosiir me ondersteunen. Rosiir is gevestigd in Bathmen en voert een prachtige productrange van specifieke fiets/triathlonproducten. De belangrijkste zijn de vermogensmeters van Rotor, ergonomische zadels van ISM en ovale tandwielen waar o.a. Froome furore mee maakt (O’Symetric en Rotor). Daarom kom ik ook met een nieuw trisuit komend seizoen, waarop al deze geweldige sponsoren terugkomen. |
De weg daar naar toe begon dus met de maand december. Met vele lange, rustige duurlopen. En dan op Oudejaarsdag maar kijken waar je staat. Het had geijzeld die nacht, dus ik ging al bijna op mijn gezicht toen ik thuis de oprit af wilde fietsen. Gelukkig waarschuwde de buurjongen me die daar net de hond uit liet. Zeer voorzichtig fietste ik dus de wijk uit en eenmaal in het buitengebied bij Hertme kan ik eindelijk een beetje normaal fietsen. Een half uur voor de wedstrijd arriveer ik en kan ik mijn startnummer ophalen en snel nog even een half rondje inlopen.
(foto: Patrick Scholing)
Om 10:30 valt het startschot en ik was lekker achteraan gaan staan om er niet te veel druk op te leggen. Gewoon rustig en lekker lopen. Als onderdeel van mijn “weer-fit-worden”plan. Net als eerder die week op derde kerstdag de MTB tocht in Denekamp en een dag eerder, op de 30e, nog bij WS Twente 80x100 gezwommen. Ik pak een lekker relaxed tempo en eigenlijk begin ik bij het uitgaan van het bos al met het eerste inhalen. Ik probeer een leuk groepje te zoeken, maar eigenlijk gaat alles me te langzaam. Dus de eerste ronde ben ik vooral zoekende. Naar een lekker tempo. Die eerste ronde gaat in 11’30”.
Omdat ik het parcours wel kan dromen (iedere zondagochtendtraining bij Sisu trainden we hier) weet ik dat velen veel te hard zijn gestart. En zo schuif ik lekker op in het veld. Daarnaast schroef ik mijn eigen tempo ook wat op. In die tweede ronde haal ik al aardig wat mensen in en ik loop allang geen laatste meer. Gewoon mijn eigen tempo lopen en als ik iemand voor me zie heb ik weer een mikpunt. De tweede ronde gaat zo een halve minuut sneller en na twee ronden kom ik door in 22’26”, een rondje van 10’54”.
In de derde ronde wil ik nog een tandje sneller. Omdat ik erg makkelijk en rustig loop lukt dat ook goed. Plus dat er weer een groepje voor me opdoemt. Ik loop er in het weiland naar toe en ga er meteen over heen. In de verte zie ik dan Ingrid Prigge lopen, waarbij ik beetje bij beetje dichterbij kom. In die derde ronde gaat het weer een slagje harder, 10’47” en 33’13” als doorkomst. De speaker moedigt me nog aan.
De laatste ronde. Het plan is nog een keer versnellen, maar het zware parcours begint wel een beetje zijn tol te eisen. Dus op de echt zware stukken temporiseer ik een beetje, waar het wat minder zwaar is zet ik even de turbo aan. Zo blijft de achterstand op Ingrid ongeveer 50 meter. In het laatste stuk, op en af over de bulten, merk ik dat ik toch nog dichterbij kom. Ik had al vrede met mijn positie, maar nu ik in de laatste paar meters toch zo hard inloop denk ik dan toch maar:”er voorbij.” Ook al gaat het nergens meer om. En inderdaad, op de laatste klim in het mulle zand loop ik er ineens achter en ga er in de laatste bocht om de boom omheen. Even doortrekken tot de finish en een prachtige jaarafsluiting is mijn deel. Op naar een mooi 2017!
Volledige uitslagen op uitslagen.nl