De Slangenbeekloop lijkt de laatste jaren patent te hebben op winterse omstandigheden. Zo ook dit jaar. Toen ik om acht uur ’s-ochtends de gordijnen opendeed lag er ineens een bescheiden wit dekentje in de tuin. Mooi! Maar ook meteen de vraag welk schoeisel ik aan moest doen. Want mijn snelle lichte wedstrijdschoentjes hebben niet zoveel profiel en zin in blessures heb ik natuurlijk niet. Dus werden het de nieuwe Saucony Rides, daar zit het meeste profiel op.
De bedoeling was eigenlijk eerst met Fynn aan de familieloop mee te doen. Ik heb eerder vorig jaar een paar mooie hardloopschoentjes gekocht voor hem en hij rende moeiteloos met mij een kilometer rond de vijver. Maar afgelopen week was Fynn behoorlijk ziek en had vrijdag nog koorts. Dus dat plan maar afgeblazen. Volgend jaar is er weer een kans. Dus ik heb maar weer voor de 6 kilometer gekozen. Na alle rustige trainingen en rustige wedstrijd vorige week wilde ik kijken of ik 3’45” per kilometer kon lopen en wilde dus weg op 22’30”. De vraag was of dat realistisch was op het soms wat gladde parcours, ervoer ik al bij het inlopen.
Ik besloot daarom de eerste kilometer vooral rustig te starten. Met name het beginstuk was glad en daar gaat iedereen er altijd als een gek in, zeker alle jonge kinderen die zich op de eerste rij opstellen. Lekker doen. Na het startschot doe ik rustig aan en zie het allemaal aan. Zoals verwacht gaan de meesten veel te hard weg. Het fietspad op de Bordeauxstraat is vervolgens aardig sneeuw- en ijsvrij. Tijd om een tandje bij te zetten. Ik loop naar een omvangrijke groep voor mij toe en wil er links langs, als ik Janneke en de kids aan de rechterkant zie staan. Ik houd even in en ga dan aan de rechterkant lopen. Natuurlijk wel even contact maken met mijn lieverds!
Daarna op naar de Slangenbeekbrug en de eerste kilometer. Gaat die nog in 3’39”. Ik ben dan al blij dat ik op reserve zit. Ik ben weer aangesloten bij de groep en ga er voorbij. Alex Stienstra is al een eindje vooruit, maar verder zit het allemaal bij elkaar. Richting de Houtmaat loopt er een man iets voor de groep, twee gaan mee in mijn tempo en daarop trekt de gehele groep uit elkaar. De doorkomst na kilometer twee is 7’24”, oftewel 3’45” over de kilometer. Perfect.
(foto: Janneke Lentfert)
Over de Houtmaat laat ik een van de jongelingen het tempo maken. Het lijkt of het tempo gelijk blijft, maar met wat draaien en keren en twee gladde bruggetjes leveren we toch wat in. Maar volgens mij kloppen de kilometerbordjes daar ook niet. Want na kilometer drie komen we door in 11’45”, een kilometer in 4’21”? Kan nooit. Maar goed. We zitten nog met drie man bij elkaar, ik en twee jonge gastjes. Alex Stienstra is al 300 meter verderop, oftewel een minuut voor ons. Hij is ook 40+ (50+ zelfs) dus over de klassering maak ik me geen illusies. Als ik het tempo van mijn metgezellen peil zit een tweede plek overall er in. Maar eerlijk gezegd maakt me dat niet zo veel uit, ik word alleen gehuldigd in de M40 categorie en daarin loop ik sowieso onbedreigd tweede. Belangrijker is dat ik lekker dit tempo kan blijven lopen.
De vierde kilometer. Doorkomst 15’30”. Gewoon weer 3’45”. Oftewel van die derde kilometer klopt niks. Maar goed, als dit zo blijft doorgaan wordt het dus geen 22’30”, maar 23’00”. Inmiddels is er een gaatje gevallen en ik heb geen zin om het dicht te lopen. Het gaat prima zo. Een dag eerder heb ik nog twee uur gelopen en het weektotaal zit boven de 70 kilometer. Ik ben allang blij dat het een stuk beter gaat dan vorig jaar, toen ik met flink overgewicht na vier kilometer volledig was opgebrand. De laatste anderhalve kilometer gaan over het fietspad. Ik probeer mijn metgezel, een klein ventje en volgens mij nog junior, een paar keer te testen, maar hij weet elke plaagstoot te pareren.
Dan nog het laatste stukje weer langs de vijvers en waar ik me had bedacht over de weg te gaan lopen in verband met de gladheid worden we over het voetpad gestuurd. Streep door de rekening. Het kleine mannetje kan beter (of durft beter) overweg op de gladde ondergrond. Ik loop lekker uit naar de finish als vierde overall, maar dus niet ver achter de nummers twee en drie. Vlak voor de finish nog weer even Janneke, Fynn en Jinthe groeten en dan over de streep in 23’21”. Geen bijzondere tijd, maar de loop ging ook niet echt ergens om. Gewoon lekker gelopen en mooi om weer het podium op te mogen in deze leuke laagdrempelige loop. De 3’45” per kilometer was in ieder geval goed te doen op de plekken waar het niet glad was. Dat is de belangrijkste constatering en biedt weer perspectief voor het vervolg van het seizoen.
Uitslagen 6 kilometer Slangenbeekloop:
1. Alex Stienstra 21'13" 1e M40
2. Bart Balkenende 22'52"
3. Pavel Palyanov 23'17"
4. Erik Lentfert 23'21" 2e M40
5. Anatoliy Palyonov 23'29" 3e M40
6. Maurijn Annink 23'43" 4e M40
7. Erik Nijhof 24'07" 5e M40
8. Martijn Pol 24'22"
9. Frank Meere 25'45"
10. Bert Nijkamp 26'25" 6e M40
Volledige uitslagen op de site van Wijkcentrum Slangenbeek