Daarmee liep ik voor het eerst sinds 2015 weer onder de 40 minuten. Mijn laatste “goede” tien kilometer dateerde van vlak na de kerst in 2015, toen ik 37’47” noteerde in Langeveen. Het hele jaar 2016 heb ik geen tien kilometer gelopen, behalve dan in triathlons. Dus ik ben ontzettend blij met dit resultaat.
Blij om te zien ook dat de trainingen weer vruchten afwerpen. En dat mijn gewicht weer langzaam naar beneden gaat. Toen ik de trainingen in december weer oppakte woog ik 86, inmiddels zit ik op 83. Dat scheelt toch al weer. Mijn snelste tijden liep ik echter toen ik 74-75 woog, dus wat dat betreft zeul ik gewoon nog bijna 10 kilo te veel mee. Zie de tijden. Maar eerlijk gezegd boeit me dat niet zo veel, ik weet hoe ontzettend veel inspanning en energie het kost om weer op dat gewicht te komen. En eerlijk gezegd heb ik dat er niet meer voor over. Met een sub-40’er kom ik als 46-jarige ook nog prima voor de dag, zeker op een triathlon.
De Woolderesloop dus. Ik wilde dit keer iets behoudener van start dan drie weken eerder, maar lopend met de rem er op gaat de eerste kilometer toch weer in 3’50”. Toch duidelijk een MILA-achtergrond. Probleem is dat ik die tijden niet meer makkelijk kan continueren in het vervolg, waar dat in het verleden geen probleem was. Maar toch ging het beter dan de vorige wedstrijd: op enig moment komen clubgenoten Joop Vriend en Ingrid Prigge langszij en ik kan aanhaken.
Met dit groepje lopen we zo de eerste 3 kilometer samen. Joop moeten we dan laten gaan, maar ik wissel stuivertje met Ingrid en heb het gevoel dat het best lekker gaat. De doorkomst na 5 kilometer is dan 19’51”, dus na die openingskilometer 4’00” per kilometer gelopen. Dan volgt een tunnel waarin ik mijn logge gewicht ook weer omhoog moet slepen en daar raak ik de aansluiting met Ingrid kwijt. Toch weet ik in het vervolg het tempo goed constant te houden.
Na zeven kilometer ziet het er even naar uit dat ik moet vrezen voor mijn sub-40’er, doorkomst 28’01”. Maar met een kilometer van 3’50” pak ik dan weer marge en kom na acht kilometer door in 31’51”. Achter mij komt nog een loper terug die ik al in de beginfase achter me had gelaten, Peter Semmekrot. Samen lopen we naar het negen kilometerpunt en de doorkomst is daar 35’54”. Een kilometer van 4’03” en nog 4’05” te gaan om onder de 40 te lopen. Dat moet gaan lukken! Samen voeren we het tempo nog even op en met een slotkilometer van 3’48”, mijn snelste van de race, kom ik uit op 39’42”. Daarna kan ik zeer tevreden naar huis fietsen, omkleden als Pikachu en met de kinderen richting carnavalsoptocht in Albergen!
Volledige uitslagen op de site van MPM Hengelo