Op het moment dat je denkt dat het nooit wat wordt met dat zwemmen komt er dan toch eindelijk progressie. De lange triathlons met de vele zwemkilometers gaven al een indicatie dat het beter ging, maar ik had nog geen duizend meter in wedstrijdverband gezwommen. Nieuwkoop ging in 9 minuten per 500 meter, Heerenveen idem. Ook in Hengelo Gld. zette ik op de achtste een zwemtijd van 9 minuten op de klok, dus een indicatie dat ik constant in dat tempo kan zwemmen. Ik hoopte daarom dus winst te pakken op het zwemonderdeel.
De opdracht voor het vervolg van de wedstrijd was DT4. Oftewel: niet volle bak. Continu op reserve en dat is voor mij wel eens lastig, zeker omdat ik gewend ben om tijdens het fietsen in dit soort wedstrijden meteen vol gas te geven om het verloren terrein tijdens het zwemmen goed te maken. Maar tot nog toe heeft Frank Heldoorn zijn gelijk bewezen in mijn schema’s: reden voor mij om me ook hier maar eens aan te houden.
Zo was tijdens het NK triathlon in Heerenveen de onverschrokken Cowboy Johnny tijdens het fietsen mijn metgezel. “Cowboy Johnny wirft sein Lasso dürch die Luft. Yeeee-haaaa!”. En ook in Rijssen zou pistoolheld Johnny mij weer muzikaal bijstaan. Tijdens het zwemmen liet Johnny zich nog niet horen. Ik lag in baan 1, samen met o.a. Arnoud van Garderen, die ik als snelste zwemmer verwachtte. De rest kende ik niet, maar direct na het startschot was het flink dringen met negen man in de baan. Op de eerste baan van 50 meter gaf niemand elkaar ook maar een centimeter ruimte en was het dus oppassen geblazen om geen ellebogen of voeten in je gezicht te krijgen.
Na het keerpunt kies ik positie achteraan de groep. Arnoud van Garderen is weg, maar de rest blijft redelijk bij elkaar. Ik moet al snel lossen, maar heb in de gaten dat ik toch aan een goed zwemonderdeel bezig ben. De eerste 500 meter gaan in 8’47” en even heb ik de hoop onder de 17’30” uit te kunnen komen. Daarna moet ik het tempo iets laten lopen, maar pak het na 700 meter weer op. Uiteindelijk klim ik na 17’57” op de kant, een nieuwe beste zwemtijd! Wel met wetsuit, maar dat mag de pret niet drukken. Snel richting fiets om de wetsuit uit te trekken, de schoenen aan en vertrekken maar!
Nou, die wetsuit uit ging voorbarig, totdat de rechterpijp blijft steken achter het bandje van de champion-chip. Ik ga naar de grond en moet vervolgens flink moeite doen om de rechterpijp uiteindelijk uit te krijgen. Hier verlies ik driekwart minuut mee. Als ik de schoenen aan heb zit ik snel op de fiets en kan beginnen aan mijn vier ronden fietsen. Al meteen bij het oprijden van de Rijsserberg heb ik Pascal in het vizier en in de afdaling rijd ik hem voorbij. Ik heb dus erg weinig laten liggen op het zwemmen, lekker gevoel. In het vervolg rijd ik meerdere atleten in een vroegtijdig stadium voorbij, vroeger dan ik in het verleden zou hebben gedaan. Wat prettig, die anderhalve minuut tot twee minuten tijdwinst. Ik wil nog harder zwemmen! Ondertussen ben ik mijn hartslag aan het monitoren om te kijken dat ik in DT4 fiets; aanvankelijk zit ik iets hoger, maar na anderhalve ronde zakt mijn hartslag naar een “normaal” niveau. De harde wind deert me weinig met het disc wiel en het driespaaks voorwiel van FFWD: alleen op het rechte stuk richting Holten krijg ik een keer een flinke zwiep. Continu probeer ik me voor te houden in DT4 te blijven fietsen en reserve te houden voor het lopen.
Ondanks dat haal ik vele fietsers in, maar blijf lekker op reserve rijden. Aan het eind van de vierde fietsronde probeer ik iets nieuws uit: mijn voeten uit de schoenen te krijgen en de laatste paar honderd meter met de blote voeten op de schoenen fietsen. Dat wordt geen succes: het kliksysteem van Sidi leent zich hier niet echt voor en uiteindelijk bereik ik de wisselzone met mijn schoenen nog steeds aan mijn voeten, maar wel heel los. Toch maar losklikken uit het pedaal dus, even rennen, schoentjes uit… en net als in Hengelo krijg ik de hardloopschoenen niet aan. De avond ervoor had ik de schoenen nog gecheckt en toen kwam ik er zo makkelijk in. Maar nu, op blote voeten en met wat meer opgezwollen voeten door het sporten dus niet. Dit kost me dus ook weer extra seconden, ik schat een stuk of twintig. Heb ik ze uiteindelijk nog snel aangekregen, sneller dan in Hengelo in ieder geval.
Meteen probeer ik een goed loopritme te zoeken. Doordat ik goed ben blijven drinken tijdens het fietsen gaat dit perfect: ik heb een goed tempo te pakken, niet te snel, niet te langzaam en daarmee haal ik al snel de eerste voorgangers weer in. Janneke gaf aan dat ik na het fietsen achtste lag, de eerste twee heb ik op de Rijsserberg al ingerekend en lig dan dus zesde. Onderaan de Rijsserberg staat mijn vader bij de rotonde te fotograferen:
Uitslag Kwart triathlon:
1. Johan Neevel 1.49.08 1e M40
2. Peter van Grootheest 1.51.23 2e M40
3. Arnoud van Garderen 1.51.28 3e M40
4. Niels Hollander 1.51.44
5. Martijn Schutteman 1.53.56
6. Erik Lentfert 1.54.16 4e M40
7. Ronny Leeftink 1.54.55
8. Peter Kluytmans 1.57.05 5e M40
9. Henkjan van Goor 1.59.20 6e M40
10. Aalt Hagedoorn 1.59.50 7e M40
Dames:
1. Brigit Landewe 2.02.01 1e V40
2. Janine Swaak 2.09.13 2e V40
3. Yvonne van Dusschoten 2.16.37 3e V40
Uitslag Achtste triathlon:
1. Remko Siers 56.16
2. Marco Muller 56.51
3. Gerben Ronhaar 57.18 1e M40
4. Aje Niks 57.56 1e M50
5. Richard Oosterbroek 59.20
6. Frank Eggink 59.27
7. Bart Veurink 59.50 1e M14
8. Ynze Keulstra 1.00.00 2e M14
9. Thijs Wiggers 1.00.00 3e M14
10. Wico Hopman 1.00.05
Dames:
1. Esmee Peters 1.04.04 1e V14
2. Chantal Wiggers 1.05.43 2e V14
3. Nienke Dijk 1.05.45
Volledige uitslagen op de site van Pouw Triathlon Rijssen
Johan Neevel (onder) (foto: Bennie Slagers)