Ik wilde er eigenlijk een combitraining van maken: op de fiets heen en terug en tussendoor een crossje lopen. Maar omdat het een redelijk compact parcours is, met vier kleine ronden, was dit ook een mooie gelegenheid voor Janneke, Fynn, Jinthe en Mick om weer eens mee te gaan naar een wedstrijd. Dus reden die zondagochtend gezamenlijk achterlangs via Boekelo naar het Rutbeek.
Eenmaal aangekomen bleek dat ik ruim de tijd had om nog in te lopen. Na de ervaringen in Markelo, Borne en Almelo was ik bijna vergeten hoe een gezamenlijke start eraan toe ging. Leuk om al die gespannen bekkies voor de start om je heen te zien. Ikzelf start weer wat verder naar achteren, want de opdracht is wederom: 5 kilometer rustig met hartslag 135 max en daarna oplopend naar 145 max.
Als het startschot valt om 10:30 uur sprint iedereen weg. Ik houd me lekker in en hobbel de eerste fase mee in de groep, zoekend naar een goed ritme met de toegestane hartslag. Al snel zit ik in een mooie cadans. Ik loop niet eens zo heel slecht zie ik, nog best redelijk voorin het veld. Omdat ik in de beginfase vrij veel mijn horloge/hartslag check kom ik even aan de praat met een medeloper en leg uit wat mijn opdracht is. De “snake” blijkt net als vorig jaar niet mijn meest favoriete deel: daar verlies is terrein en tijd. Als ik de eerste keer naar de skiheuvel mag word ik goed aangemoedigd door mijn meegebrachte supportersschare. De klim is pittig en het blijkt lastig om de hartslag onder de 135 te houden. Ik doe echter geen stap te veel, waar anderen zich blijkbaar graag willen bewijzen bergop. Die zie ik straks wel weer terug. Het eerste rondje gaat in 12’03”.
Ook in de tweede ronde gaat het op dezelfde manier. Al wel haal ik dan al de eerste te snel gestarte lopers in. Die zich duidelijk verkeken hebben op die bult. Als je het nu al moeilijk krijgt met nog drie ronden te gaan… ik loop volgens opdracht op reserve en verheug me weer op de versnelling die ik vanaf de volgende ronde in mag gaan zetten. Mijn tweede rondje is iets sneller, 11’58” en zo kom ik na 24’01” door na twee rondes.
Ik was op de bult nog ingehaald door iemand van Aloha die van achteren was gekomen, maar die heb ik vlot weer ingehaald. Het tempo gaat aardig wat omhoog. Met name op de rechte en vlakke stukken merk ik dat ik makkelijk en snel naar mijn voorgangers loop. Eenmaal weer bij de skiheuvel doe ik weer een tandje minder om mezelf niet op te blazen. Geconcentreerd ook vooral, want ik loop op redelijk profielloze schoenen en op sommige plekken is het modderig en glad. Ik voel me prima en op de skiheuvel rent Fynn op het wandelpad naast het parcours met me mee. Dat doet hij best knap trouwens. Het derde rondje gaat in 11’40”.
In de laatste ronde wil ik nog even wat gas erbij doen. Ik zie nog steeds mensen voor me en ik probeer in te schatten wie ik nog terug kan pakken. In die laatste ronde passeer ik Ewoud Roest, die ik ook in Markelo al inhaalde, maar toen liep ik twee rondes achter. Hij vraagt of ik nu wel op tijd was gestart. Leuk, een beetje humor onderweg. Na de snake is het nog een laatste keer de skiheuvel op. Een laatste keer de aanmoedigingen van mijn kinderen en ik stuif weer omhoog. Daar zie ik dat Arie Fröberg in het vizier komt. Die nog maar even pakken dan. In de afdaling kom ik dan al dichterbij, op het laatste venijnige klimmetje ben ik er voorbij. Ik heb dan nog flink over en met een mooi eindschot produceer ik een slotronde van 11’21”, waarmee ik op 47’02” als eindtijd uitkom.
(foto: Janneke Lentfert)
Prachtige wedstrijd weer en na afloop nog even nagenieten van de mooie locatie met de kinderen.
Uitslagen in de categorie M40: