De teamcompetities. Eigenlijk heb ik er niet zoveel mee. De vereniging is ooit opgericht om aan de teamcompetities mee te doen. We wilden de eredivisie in. In ons debuutjaar werden we meteen kampioen in de eerste divisie. Maar door ziekte ben ik toen nauwelijks in actie gekomen. De enige wedstrijd waar ik startte, een non-stayer OD in Oud-Gastel, werd een volledige competitievervalsing door massaal stayeren. Daardoor finishte ik destijds flink lager dan ik normaal gesproken zou doen. Ik was meteen genezen en heb nooit meer aan de teamcompetities deelgenomen. Tot dit weekend.
Het leek me wel weer eens leuk. Ook vooral omdat het een teamtriathlon betrof: je moet een sprintafstand volledig als team afleggen. Dus geen individuele belangen, maar team. Samen met het tweede team stonden we die ochtend in Almere. Waar het toch nog redelijk fris was voor de tijd van het jaar. Twee weken eerder hadden we met de samenstelling (Gerben Heimerink, Jeroen Jansen en Brian Morssinkhof) al samen getraind op met name het fietsonderdeel. Daar kwamen we tot de conclusie dat het verschil in fietsniveau dermate groot was dat het voor iedereen beter was als Gerben en ik voornamelijk het meeste fietswerk zouden doen; een echt treintje en kop-over-kop rijden zou ons waarschijnlijk al snel twee atleten kosten en je moet met drie finishen. Op het lopen zouden Gerben en ik als sterkste lopers dan moeten kijken wie van de twee er het fitst zou zijn en mee kon naar de finish.
Zoals gezegd, het was fris die ochtend. En niet alleen de buitentemperatuur: ook het water in het Gooimeer bij Almere Haven. Als we de wetsuits aan hebben en om 11:50 mogen starten ben ik bepaald niet blij als ik in het water lig. Echt heel erg koud water. We liggen een minuutje te wachten voordat we weg mogen. Ik verwacht voor mezelf grote problemen en Brian vraagt nog of het wel gaat. Ik geef aan het heel erg koud te hebben, maar als ik eenmaal zwem gaat het eigenlijk best goed.
Ik vertrek in laatste positie, in de hoop dat ik kan aanhaken bij de andere drie. Maar al snel zwem ik me in het ritme. En het blijft inderdaad koud, maar door lekker door te zwemmen heb ik er steeds minder last van. Ik zwem zelfs wat weg bij Gerben. Brian ligt erachter, Jeroen ervoor. Ik zwem naar Jeroen toe en bij de boei schakel ik even over op rugslag. In onderling overleg besluit ik dan om door te zwemmen: dan blijf ik relatief warm en dan heb ik wat meer tijd in de wissel. Ik trek dan goed door en ben na 13’30” terug op de kant. Vlak achter me is ook Jeroen nog naar me toe gezwommen, hem trek ik op de kant. Datzelfde doe ik ook met Brian en Gerben, die daarna komen aanzwemmen. Na exact 15’00” loop ik dan als laatste over de timing mat en mogen we gaan wisselen naar fietsen. De tijd van 15’00” betekent een 17e zwemsplit van de 27 teams.
De wissel verloopt prima. Ik loop heel even iets achterstand op omdat ik mijn fietscomputer activeer, maar trek daarna op het eerste rechte stuk naar het team toe. Gerben pakt de eerste lange kopbeurt, Brian in tweede positie draait dan bijna meteen weer van kop af, dan kom ik met de tweede lange kopbeurt en Jeroen kan net als Brian vrij snel weer overgeven aan Gerben. Zo draaien we prima rond met zijn vieren. Op de stukken wind mee op de Gooidijk tikken we 43 aan, terug is het buffelen en rijden we 34-35.
In het tweede rondje heb ik nog wat extra over en neem nog even een extra beurt voor mijn rekening. Ik fiets dan vanuit derde positie naar de eerste positie om nog even het tempo hoog te houden naar de wissel toe. We doen 34’02” over de 20 kilometer, waarmee we 35.3 gemiddeld rijden met ons team. Dat betekent de dertiende fietstijd van de dag. Prima en iedereen kan fit aan het lopen beginnen.
Bij het uitkomen van de wisselzone lopen we met zijn vieren samen en de intentie is met alle vier te finishen, tenzij er iemand echt minder is. Jeroen krijgt na 300 meter de geest en gooit er ineens een flink tempo in, dat ik toch ook best pittig vindt. We laten Brian achter en gaan met zijn drieën verder. We lopen achter het team van IZGS2 uit Haarlem en daar verliezen we de eerste loopronde eigenlijk bijna niets op.
Aan het einde van de eerste ronde moeten we echter een helling op en die hakt er met name bij Jeroen wel in. We moeten nog een rondje en passen het tempo wat aan. Het team van IZGS verdwijnt uit zicht en zal uiteindelijk de wedstrijd winnen en een derde looptijd van 17’52” noteren. Wij verliezen ruim anderhalve minuut in die tweede ronde, maar zetten een meer dan prima run neer. Ik duw Jeroen zoveel mogelijk en bij de waterpost versnel ik even om water voor mijn teamgenoten aan te nemen.