Zoals gezegd, januari was qua trainingen een drama. Mede ingegeven door het weer, waardoor verantwoord trainen ook niet altijd mogelijk was. Maar ook de motivatie was niet altijd even duidelijk aanwezig. Wat ik wel consequent ben blijven doen zijn de lange duurlopen. Die hele lange, die ik in het verleden nooit deed (twee uur plus). Zou dat, met de nodige rust, het geheim zijn? Want echt op wedstrijdgewicht zit ik nog niet, daar moet zeker nog 5-6 kilo af. En dan toch deze tijd lopen… Dan moet volgens mij op wedstrijdgewicht een 35-laag/34-hoog mogelijk zijn. Maar laten we niet op de zaken vooruitlopen en ons blijven focussen op het hoofddoel van 2013: de Ironman Lanzarote.
Voor een hele triathlon is het natuurlijk leuk dat ik een snelle tien kilometer kan lopen, maar uiteindelijk moet ik dan een marathon in een constant tempo zien te volbrengen. Na een ochtendduik om 7 uur en een stukje fietsen. Ik ben echt heel benieuwd hoe dat straks zal gaan en geloof het of niet, ik heb er zin in. Maar dan wel op wedstrijdgewicht, dus daar ga ik nu als eerste naar toe werken. Dat ik nu alweer deze tijd loop motiveert daar alleen maar bij.
De dag voor de Woolderesloop had ik einde middag nog een duurloop gedaan. Ruim een uur, zone 1-2, heerlijk ontspannen door het buitengebied achter Hengelo en Deurningen. Toen ik deze zondagochtend aan het inlopen was vroeg ik me ook af of dit wel goed was geweest, want mijn benen voelden enorm stram aan. Geen souplesse, niets. Dus vooraf had ik een hard hoofd in mijn doelstelling van 37’00”. Toch even het licht opgestoken bij clubgenoot Edward Hertsenberg die de 15 km zou lopen, hij wilde weg op 3’40” per kilometer. Dat zou voor mij een eindtijd van 36’40” betekenen. Ambitieus in deze fase van het seizoen, maar het proberen waard. De 1000 meters op de training donderdag gingen ook al verrassend hard in 3’33”/3’34” dus dat bood wel enig perspectief. Ook Pim de Kok wilde op ongeveer die tijd weg, dus een potentieel groepje was in de maak.
daarachter Pim de Kok, Henk-Jan Koershuis en ik. Daarachter lopen nog Rob Lanting en Tom Hoefnagels
Direct na het startschot was het dus snel zoeken naar de mensen die ik moest volgen. Ook nog weer wat slalommen tussen mensen door die zich op de eerste startrij hadden gemeld die daar helemaal niet thuis horen… Tja, wat doe je eraan. Maar al na een kleine 200 meter hadden we elkaar gevonden: Edward, Pim en ik en ook collega triatleet Marco Vernooij liep hetzelfde tempo. Verder haakten nog Richard Loendersloot, Rob Lanting en een andere, mij onbekende loper.
Het tempo viel me vooral erg mee in die aanvangsfase. Ik had continu de neiging om te demarreren en de volgende groep op te zoeken. Maar ik kon me beheersen en dat was maar goed ook. Want we kwamen in een fantastisch goed tempo van strak 3’40” per kilometer. En als dat dan zo makkelijk voelt: wat een weelde. De vierde kilometer ging even wat langzamer, maar de doorkomst na vijf kilometer was 18’22” en daarmee slechts twee seconden boven schema. Inmiddels was na drie kilometer Rob Lanting er af en niet veel later de onbekende ook, maar ondertussen pakten we menig loper terug. Hieronder ook Marti ten Kate en na kilometer vijf ook Niels Hollander, waarmee ons groepje bestond uit vijf triatleten van TC Twente.
v.l.n.r. Richard Loendersloot, Edward Hertsenberg, Pim de Kok en ik
Pim versnelde vanaf dat moment, ik probeerde een kilometer lang mee te gaan. Ook Niels haakte aan in zijn tweede adem en na zes kilometer kwamen we door op 22’02”, wederom 3’40”. Het ging mij toch even te hard, wat mij een recuperatiekilometer opleverde. Ik werd weer ingerekend door de mannen achter me en toen zij afsloegen voor de vijftien kilometer was ik weer hersteld. Achteraf had ik net zo goed achter hen kunnen blijven hangen, maar het was het proberen waard. De laatste drie kilometers gingen alle drie binnen de 3’40”: twee keer 3’39” en de laatste in 3’37”. Een kilometer voor de finish loop ik dan nog samen met Thomas Konings en Sam Landman, maar in die laatste kilometer laat ik het, net als de vorige wedstrijd, weer een beetje op zijn beloop. Niet zo erg als de vorige keer, maar het kan gewoon nog harder. Met de eindtijd van 36’44” (netto, zelf geklokt, 36’45” officieel) ben ik echter reuze tevreden gezien de moeizame januarimaand. Op naar de volgende twee wedstrijden, waarin ik een eerste plek in het M40-klassement mag verdedigen en waarin ik tevens een PR op de vijftien kilometer wil neer gaan zetten.
1 Jan-Roelf Heerssema Enschede Msen 33:25
2 Casper Koelma MPM Msen 33:39
3 Michiel Snuverink MPM Msen 33:58
4 Bram Koppenaal Nijmegen Msen 34:08
5 Johan van der Dennen Eindhoven Atletiek Msen 35:16
6 Rik Spijkerman Ambt Delden Msen 35:26
7 Frank Pol MPM Msen 35:38
8 Steven Mengels AC Tion Msen 35:59
9 Nico Klein Poelhuis AC TION Msen 36:07
10 Pim de Kok TC Twente Msen 36:23
11 Niels Hollander TC Twente Msen 36:32
12 Thomas Konings Archeus Msen 36:35
13 Sam Landman MPM Msen 36:37
14 Erik Lentfert LAAC Mvet 36:45
15 Arjan van der Logt Phoenix Msen 37:22
Volledige uitslagen op de website van MPM Hengelo