DEURNINGEN - De laatste log was ik niet uitgesproken positief gestemd. Twee wedstrijden daags na elkaar die niet lekker gaan... het gevaar schuilt erin nog harder en nog extremer te willen trainen. Om datgene eruit te laten komen waarvan je weet dat het erin zit. Ik deed eens verstandig deze week en schakelde een tandje terug. Niet met de illusie om nou in Deurningen de overall winst te gaan pakken (alhoewel, zou wel leuk zijn) maar meer met het oog op Holten begin juli. De zoete vruchten mocht ik in Deurningen echter al plukken: heerlijk gelopen, goed gefietst en prima gefinisht in een overall derde tijd en eerste in de categorie M40+!
Het weekendje Noordwijk aan Zee met Janneke vorig weekend en de voorstelling van Mary Poppins in het Circustheater hebben me dus goed gedaan. Ik had de loopschoenen wel meegenomen, maar ze zijn niet gebruikt. Gewoon eens ouderwets genieten en lekker uitrusten. Daarna de trainingen deze week weer goed opgepakt en zo langzaam naar de RBR van Deurningen toegewerkt. Wat al wel verbazing wekte was dat op zowel de site van de RBR als in de krant met geen woord werd gerept over de echte kanshebbers. In het nationale Duathlon circuit doe ik het toch volgens mij erg aardig om nog niet te spreken over Pim de Kok, die erg veel progressie heeft gemaakt en voor mij kanshebber numero uno was voor de eindzege.
Maandag hadden we met Trios al getraind op het fietsparcours; vanochtend om 11:30 heb ik bij wijze van voorbereiding op de tijdritfiets ook nog even een rondje op het parcours gefietst. Hoe welke bocht aan te snijden, of er geen steentjes lagen en dat soort ongein. Zo was ik tegen 12:00 uur weer thuis, omkleden, tri-pak van Step One aan, bandjes op 8 bar gepompt en hup, richting Deurningen. Na gezamenlijk met LAAC clubgenoot Dick Ramerman te hebben ingelopen (deed ook individueel mee) was het zaak om de schaduw te houden en goed water te drinken, want het was goed warm. Om exact 14:00 uur werd vervolgens het startschot gegeven.
Het weekendje Noordwijk aan Zee met Janneke vorig weekend en de voorstelling van Mary Poppins in het Circustheater hebben me dus goed gedaan. Ik had de loopschoenen wel meegenomen, maar ze zijn niet gebruikt. Gewoon eens ouderwets genieten en lekker uitrusten. Daarna de trainingen deze week weer goed opgepakt en zo langzaam naar de RBR van Deurningen toegewerkt. Wat al wel verbazing wekte was dat op zowel de site van de RBR als in de krant met geen woord werd gerept over de echte kanshebbers. In het nationale Duathlon circuit doe ik het toch volgens mij erg aardig om nog niet te spreken over Pim de Kok, die erg veel progressie heeft gemaakt en voor mij kanshebber numero uno was voor de eindzege.
Maandag hadden we met Trios al getraind op het fietsparcours; vanochtend om 11:30 heb ik bij wijze van voorbereiding op de tijdritfiets ook nog even een rondje op het parcours gefietst. Hoe welke bocht aan te snijden, of er geen steentjes lagen en dat soort ongein. Zo was ik tegen 12:00 uur weer thuis, omkleden, tri-pak van Step One aan, bandjes op 8 bar gepompt en hup, richting Deurningen. Na gezamenlijk met LAAC clubgenoot Dick Ramerman te hebben ingelopen (deed ook individueel mee) was het zaak om de schaduw te houden en goed water te drinken, want het was goed warm. Om exact 14:00 uur werd vervolgens het startschot gegeven.
Vlak voor de start van de 13e Run Bike Run van Deurningen, met links naast me oud-wereldkampioen triathlon masters Henk Knol (150), Jan Otter (winnaar triathlon Vroomshoop vorig jaar, 6) de latere winnaar Pim de Kok (3) en rechts van me Caimin Stevens (4). Rechts daarnaast Dick Ramerman (eigen foto)
In volle concentratie weg, vlak achter Caimin, Pim en Ferry Schreven en achter mij zichtbaar Guido van Olffen en Jan Otter
(foto: Margot Oude Wolbers)
Vanwege de warmte was mijn tactiek om wat behoudend te starten. Ik was de laatste tijd van de snelle starts, maar kwam mezelf dan onderweg toch telkens tegen. Zoals verwacht maakten Caimin Stevens en Pim de Kok zich snel los van de rest van het veld, maar ondanks mijn behoudende start kon ik goed volgen met Sam Landman naast me en Ferry Schreven achter me. Ik moest al snel een gaatje laten op Sam, maar dat werd toch minder groot dan ik verwachtte. Wel hoorde ik achter mij het koppel Aje Niks en Guido van Olffen naderen, concurrenten in de strijd om de zege in de categorie 40+.
(foto: Margot Oude Wolbers)
Vanwege de warmte was mijn tactiek om wat behoudend te starten. Ik was de laatste tijd van de snelle starts, maar kwam mezelf dan onderweg toch telkens tegen. Zoals verwacht maakten Caimin Stevens en Pim de Kok zich snel los van de rest van het veld, maar ondanks mijn behoudende start kon ik goed volgen met Sam Landman naast me en Ferry Schreven achter me. Ik moest al snel een gaatje laten op Sam, maar dat werd toch minder groot dan ik verwachtte. Wel hoorde ik achter mij het koppel Aje Niks en Guido van Olffen naderen, concurrenten in de strijd om de zege in de categorie 40+.
 |  |
Doorkomst eerste run: Pim de Kok en Caimin Stevens zij aan zij in 12:44, een twintigtal seconden later (13:07) het groepje met
Aje Niks (125), Guido van Olffen (128) en ik. Hier tussen liep nog Sam Landman (eigen foto)
Met de laatste twee kwam ik na de eerste ronde door in 13:10. Vooraf had ik een eindtijd berekend die rond de 1h28 moest kunnen liggen: 7.4 kilometer in 27:30, dan 31 km fietsen in ongeveer 46:30 en een laatste run van 14:00. Daar pakte ik dus al winst, want voor de 27:30 rekende ik op 2 ronden 13:45. Ik moest wel even een gaatje laten vallen door bijna stil te gaan staan bij de drinkpost. Die miste ik bijna en wilde niet uitgedroogd nog 2 kilometer lopen. Ondertussen zag ik dat voor mij ook van alles gebeurde: Caimin en Pim vielen stil, Sam ging er over heen. Caimin had blijkbaar de bergloop in Malmédy een dag eerder niet goed genoeg verteerd. Halverwege de tweede loopronde ging ik hem dan ook voorbij en vlak daarna kreeg ik weer aansluiting bij Aje en Guido. Ik probeerde daarna een gaatje te slaan om met voorsprong aan het fietsen te beginnen. Dit lukte redelijk, Aje en Guido wisten te volgen maar ik dook als eerste van ons groepje en als derde overall het parc fermé in. De tweede loopronde leverde trouwens met 14:03 toch nog een behoorlijk verval op, maar met een totale looptijd van 27:12 kon ik tevreden zijn.
Aje Niks (125), Guido van Olffen (128) en ik. Hier tussen liep nog Sam Landman (eigen foto)
Met de laatste twee kwam ik na de eerste ronde door in 13:10. Vooraf had ik een eindtijd berekend die rond de 1h28 moest kunnen liggen: 7.4 kilometer in 27:30, dan 31 km fietsen in ongeveer 46:30 en een laatste run van 14:00. Daar pakte ik dus al winst, want voor de 27:30 rekende ik op 2 ronden 13:45. Ik moest wel even een gaatje laten vallen door bijna stil te gaan staan bij de drinkpost. Die miste ik bijna en wilde niet uitgedroogd nog 2 kilometer lopen. Ondertussen zag ik dat voor mij ook van alles gebeurde: Caimin en Pim vielen stil, Sam ging er over heen. Caimin had blijkbaar de bergloop in Malmédy een dag eerder niet goed genoeg verteerd. Halverwege de tweede loopronde ging ik hem dan ook voorbij en vlak daarna kreeg ik weer aansluiting bij Aje en Guido. Ik probeerde daarna een gaatje te slaan om met voorsprong aan het fietsen te beginnen. Dit lukte redelijk, Aje en Guido wisten te volgen maar ik dook als eerste van ons groepje en als derde overall het parc fermé in. De tweede loopronde leverde trouwens met 14:03 toch nog een behoorlijk verval op, maar met een totale looptijd van 27:12 kon ik tevreden zijn.
Laatste stuk voor het parc fermé, ik probeer mijn metgezellen nog even op de pijnbank te leggen door het tempo omhoog te
gooien (foto's: Margot Oude Wolbers)
Ik had verwacht met een snelle wissel meteen een gat te trekken. De helm had ik snel op, maar de bandjes voor het bevestigen zaten er te ver bij onder. Ik kreeg mijn helm dus niet dicht en heb dus even een flink aantal seconden staan knoeien om mijn helm fatsoenlijk dicht te kunnen krijgen. Inmiddels waren Aje en Guido vertrokken en ik zette de achtervolging in. Dan maar op brute kracht het verschil maken. In het eerste deel van het fietsparcours wist ik meteen goed mijn ritme te vinden en zag voor me ook de motor rijden met daarachter leider Sam en 300 meter voor me onderscheidde ik ook Pim. De achtervolging kon worden ingezet en in de tussentijd meteen het gat maken met mijn achtervolgers.
gooien (foto's: Margot Oude Wolbers)
Ik had verwacht met een snelle wissel meteen een gat te trekken. De helm had ik snel op, maar de bandjes voor het bevestigen zaten er te ver bij onder. Ik kreeg mijn helm dus niet dicht en heb dus even een flink aantal seconden staan knoeien om mijn helm fatsoenlijk dicht te kunnen krijgen. Inmiddels waren Aje en Guido vertrokken en ik zette de achtervolging in. Dan maar op brute kracht het verschil maken. In het eerste deel van het fietsparcours wist ik meteen goed mijn ritme te vinden en zag voor me ook de motor rijden met daarachter leider Sam en 300 meter voor me onderscheidde ik ook Pim. De achtervolging kon worden ingezet en in de tussentijd meteen het gat maken met mijn achtervolgers.
 |  |
Doorkomst na ronde twee, nog steeds derde in de wedstrijd maar Sam is in zicht (foto's: Margot Oude Wolbers)
Ik wist een redelijk constante race op de fiets neer te zetten, waarbij ik niet vergat goed te blijven drinken. De warmte is toch echt slopend onder deze omstandigheden. Met name in de laatste ronde begon ik krampverschijnselen in mijn kuiten te krijgen (en ik niet alleen, ik begreep van Pim dat hij last had van hetzelfde euvel). In die zin was de fietstijd van 46:50 met rondetijden van 11:41, 11:35, 11:41 en 11:46 dan ook een toonbeeld van regelmaat (5e fietstijd, 39.7 km/h gemiddeld - alleen Pim was individueel sneller, drie andere rijders kwamen tot een iets snellere tijd door samen te kunnen fietsen). Daarmee zette ik in verhouding wel een mindere fietstijd neer dan bv. vorig jaar in Borne en onlangs op de UT; normaal gesproken moet dat een minuutje sneller kunnen.
Ik wist een redelijk constante race op de fiets neer te zetten, waarbij ik niet vergat goed te blijven drinken. De warmte is toch echt slopend onder deze omstandigheden. Met name in de laatste ronde begon ik krampverschijnselen in mijn kuiten te krijgen (en ik niet alleen, ik begreep van Pim dat hij last had van hetzelfde euvel). In die zin was de fietstijd van 46:50 met rondetijden van 11:41, 11:35, 11:41 en 11:46 dan ook een toonbeeld van regelmaat (5e fietstijd, 39.7 km/h gemiddeld - alleen Pim was individueel sneller, drie andere rijders kwamen tot een iets snellere tijd door samen te kunnen fietsen). Daarmee zette ik in verhouding wel een mindere fietstijd neer dan bv. vorig jaar in Borne en onlangs op de UT; normaal gesproken moet dat een minuutje sneller kunnen.
Jakkerend door de hoofdstraat van Deurningen op jacht naar Pim de Kok (eigen foto)
Na iets meer dan twee ronden had ik Sam te pakken, iets later dan me lief was. Want zo superfit voelde ik me op dat moment ook niet meer. Op Pim liep ik tot op dat moment nog in, maar vlak daarna werd een status quo bereikt. Daarna zag ik hem heel langzaam weer iets bij me wegfietsen. Uiteindelijk verloor ik 20 seconden op Pim, maar kwam als tweede weer terug in het parc fermé op 53 seconden achterstand. De vraag was nu alleen of ik genoeg marge had opgebouwd op Sam, want de inspanning deed zich op dat moment al behoorlijk gelden.
Het antwoord op de laatste vraag: nee dus. Op het eerste punt waar ik de voorsprong goed kon inschatten (na één kilometer) zag ik Sam al naderen en wist dat ik me op dat moment beter kon concentreren op de eerste plek in het M40+ klassement. Ik wist nog wel iets te versnellen, maar het echte venijn was er goed uit. Ging de tweede loopronde uit de eerste run nog in 14:03, nu was het met 14:43 harken geblazen. Achter mij zag ik Aje Niks nog wel naderen, maar de voorsprong was gelukkig voldoende om niet meer tot het gaatje te hoeven gaan.
Na iets meer dan twee ronden had ik Sam te pakken, iets later dan me lief was. Want zo superfit voelde ik me op dat moment ook niet meer. Op Pim liep ik tot op dat moment nog in, maar vlak daarna werd een status quo bereikt. Daarna zag ik hem heel langzaam weer iets bij me wegfietsen. Uiteindelijk verloor ik 20 seconden op Pim, maar kwam als tweede weer terug in het parc fermé op 53 seconden achterstand. De vraag was nu alleen of ik genoeg marge had opgebouwd op Sam, want de inspanning deed zich op dat moment al behoorlijk gelden.
Het antwoord op de laatste vraag: nee dus. Op het eerste punt waar ik de voorsprong goed kon inschatten (na één kilometer) zag ik Sam al naderen en wist dat ik me op dat moment beter kon concentreren op de eerste plek in het M40+ klassement. Ik wist nog wel iets te versnellen, maar het echte venijn was er goed uit. Ging de tweede loopronde uit de eerste run nog in 14:03, nu was het met 14:43 harken geblazen. Achter mij zag ik Aje Niks nog wel naderen, maar de voorsprong was gelukkig voldoende om niet meer tot het gaatje te hoeven gaan.
Als derde overall over de finish en eerste in de Masterscategorie in een keurige tijd van 1:29:23 (eigen foto)
Daarmee werd deze Run Bike Run een mooi succes, waarbij de vooraf gestelde doelen (top drie, eerste M40+) gehaald werden. Alleen qua tijd had ik op 1h28 gerekend, achteraf dus goed voor de eindzege. Maar het warme weer was hier de spelbreker. Alle hulde voor Pim de Kok, die de verwachtingen (in ieder geval de mijne) meer dan waarmaakte. En ook Sam uiteraard, die met name lopend nog een maatje te groot is. Conclusie is dat dit voor vandaag het maximaal haalbare was. Ik ben dan ook zeer tevreden als ik dit log op dit moment neerpen onder het genot van een welverdiend biertje!
Daarmee werd deze Run Bike Run een mooi succes, waarbij de vooraf gestelde doelen (top drie, eerste M40+) gehaald werden. Alleen qua tijd had ik op 1h28 gerekend, achteraf dus goed voor de eindzege. Maar het warme weer was hier de spelbreker. Alle hulde voor Pim de Kok, die de verwachtingen (in ieder geval de mijne) meer dan waarmaakte. En ook Sam uiteraard, die met name lopend nog een maatje te groot is. Conclusie is dat dit voor vandaag het maximaal haalbare was. Ik ben dan ook zeer tevreden als ik dit log op dit moment neerpen onder het genot van een welverdiend biertje!
Podium bij de heren masters: v.l.n.r. Aje Niks (Westerhaar, 2e in 1:29:59), ik (1e in 1:29:23) en Kurt van de Nes
(Zwolle, 3e in 1:34:45) (eigen foto)
Uitslagen 13e Run Bike Run Deurningen:
1. Pim de Kok 1h28'03"
2. Sam Landman 1h28'50"
3. Erik Lentfert 1h29'23" (1e M40+)
4. Aje Niks 1h29'59" (2e M40+)
5. Mart Bruggink 1h30'49"
6. Jan Otter 1h32'08"
7. Joost Fortkamp 1h32'25"
8. Ferry Schreven 1h33'06"
9. Marco Vernooij 1h33'47"
10. Kurt van de Nes 1h34'45" (3e M40+)
dames
1. Antien van der Vegt 1h38'50"
2. Bianca Damme 1h44'09"
3. Marlies Schoonhoven 1h46'34"
Duo's
1. Arnold Klieverik/Mark Meijer 1h22'29"
2. André Oude Elferink/Gerrit ter Grote 1h23'12"
3. Dennis de Vries/Remco Pieper 1h24'12"
Onderstaand het beeldverslag dat RTV Oost op 6 juni maakte van dit evenement, waarvoor dank! Dit geeft een mooie impressie van de wedstrijd, waarbij ik aardig vaak in beeld ben. Enjoy watching!
(Zwolle, 3e in 1:34:45) (eigen foto)
Uitslagen 13e Run Bike Run Deurningen:
1. Pim de Kok 1h28'03"
2. Sam Landman 1h28'50"
3. Erik Lentfert 1h29'23" (1e M40+)
4. Aje Niks 1h29'59" (2e M40+)
5. Mart Bruggink 1h30'49"
6. Jan Otter 1h32'08"
7. Joost Fortkamp 1h32'25"
8. Ferry Schreven 1h33'06"
9. Marco Vernooij 1h33'47"
10. Kurt van de Nes 1h34'45" (3e M40+)
dames
1. Antien van der Vegt 1h38'50"
2. Bianca Damme 1h44'09"
3. Marlies Schoonhoven 1h46'34"
Duo's
1. Arnold Klieverik/Mark Meijer 1h22'29"
2. André Oude Elferink/Gerrit ter Grote 1h23'12"
3. Dennis de Vries/Remco Pieper 1h24'12"
Onderstaand het beeldverslag dat RTV Oost op 6 juni maakte van dit evenement, waarvoor dank! Dit geeft een mooie impressie van de wedstrijd, waarbij ik aardig vaak in beeld ben. Enjoy watching!
RSS Feed
