Eigenlijk zag de planning voor dit weekend er geheel anders uit. Ik wilde zaterdag meedoen aan de cross run-bike-run in Nijverdal en dan zou het zondag een lange duurloop worden van 2 uur en een kwartier, zeg maar 25 kilometer. Maar door de hevige sneeuwval eerder in de week besloot de organisatie in Nijverdal de RBR af te lassen. Daarop heb ik het trainingsschema ook wat omgegooid, met de intentie om dus toch aan de start te verschijnen bij de Slangenbeekloop. De lange duurloop trok ik daarom een dag naar voren en werkte die de dag ervoor af. Heerlijk lopen trouwens door de besneeuwde bospaden van Twickel!
Dennis de Vries, Rob Benerink en Erik Nijhof (foto: Bob Eskes)
Na een rondje inlopen om de vijver was het zo lang mogelijk wachten om het trainingspak uit te doen. Want het was bitterkoud: de gure oostenwind stond pal tegen op het stuk richting finish en betekende dus een flinke aanslag op de terugweg. Iets om al rekening mee te houden. De dag ervoor was het al aardig koud op de terugweg vanuit Twickel, met ook wind vol tegen en nog wel in trainingspak. Vandaar dat ik koos voor drie laagjes, thermoshirt, lang ondershirt en tot slot het sponsorshirt van Step One. De organisatie had trouwens ook het start/finishgebied zo goed als sneeuw- en ijsvrij gemaakt, echt klasse. Want een dag eerder bij de boodschappen zag het er nog vervaarlijk uit en twijfelde ik of het wel door kon gaan.
De zes kilometer. Pang. Start. Weg. Toch wat voorzichtig, want op het parkeerterrein achter het winkelcentrum liggen toch nog flinke stukken sneeuw en ijs. Zoals verwacht slaan Dennis de Vries en Thijs Wiggers meteen een gaatje, Ronald Kuin gaat met ze mee en daarachter volgen Erik Nijhof, Rob Benerink en ik. Met de race van vorig jaar in gedachten besluit ik nu wel gewoon voor de prijzen mee te gaan en gezien de concurrentie zou winst in de M40 categorie er in moeten zitten. Dus ik besluit meteen de concurrentie te testen en even het tempo omhoog te gooien. Al voor de Slangenbeekbrug heb ik Ronald Kuin achterhaald en probeert alleen Rob Benerink aan te sluiten.
In de ronde om de Houtmaat moet ik voorzichtig zijn. Ik heb weinig profiel onder mijn schoenen en loop hier dus enigszins rustig. Achter me Ronald Kuin en Rob Benerink in mijn spoor. Eenmaal buiten de Houtmaat schroef ik het tempo weer op en Ronald is er dan meteen af. Ik merk dat Rob Benerink toch volgt. Bij het drie kilometerpunt (doorkomst 11'37", dus had toen al in de gaten dat het niet bepaald hard ging) gooi ik er even een speldeprik uit en versnel nog eens. Goed voor een gaatje van 10 meter. In de hoop dit langzaam uit te bouwen, maar Rob is de winnaar van vorig jaar bij de masters en nogal vasthoudend. Ik probeer ontspannen te blijven lopen, maar houd continu in de gaten hoe groot het gaatje is. Op het fietspad langs de Beneluxlaan komt hij volgens mij weer wat korter bij, dus versnel ik weer wat. En zo speel ik wat met plek drie, Dennis en Thijs lopen zeker 300 meter verder en het gat bedraagt dus zeker een minuut.
(foto: Teije van der Velde/Loopschool Slangenbeek)
Eenmaal terug in de wijk meen ik niets te vrezen te hebben, maar nadat ik de fietspaden over de vijvers ben gepasseerd en nog eens uit mijn ooghoeken de voorsprong check, zie ik dat Rob nog in een alles of niets poging probeert bij te komen. Ik counter vrij eenvoudig omdat ik genoeg voorsprong heb, versnel wederom en zorg dat het gat onoverbrugbaar blijft. Op het laatste stukje richting finish staan dan mijn supporters: Janneke met Fynn, en ook mijn zus met man Joost en twee van mijn drie nichtjes, Evy en Luna (Bo was logeren bij opa en oma). Reden om toch even aan te trekken voor een sprint, ook omdat ik zie dat de tijd inmiddels al richting de 23 minuten springt. Tegenvaller, ik had gedacht 22-laag te lopen. Maar het koude weer en de gladheid staken daar een stokje voor. Omdat plaats een en twee buiten bereik waren kon ik zo heel berekenend naar plek drie lopen en de winst bij de masters. Lekker weer eens op het hoogste schavot!
Hiermee maakte ik ook meteen een eind aan het "Slangenbeekloop-trauma". Zo erg was het nou ook weer niet, maar grappig genoeg had ik op "mijn thuiswedstrijd" nog nooit op het podium gestaan. Elk jaar was er wel weer wat anders: niet goed genoeg, te zwaar, ziek, en als dieptepunt 2010 toen ik in leidende positie met een spierscheuring in de kuit uitviel. En vorig jaar door de "henige" schema's kwam ik te laat terug in de race om nog aanspraak te maken op de winst; de sprint om plek drie verloor ik toen na een flinke inhaalrace. Het doel deze race was niet winnen, maar genieten van lopen in mijn bekende omgeving. Dat lukte deels, doordat ik toch niet echt ontspannen heb kunnen lopen. Nog wat werk aan de winkel op het mentale vlak dus.
Uitslagen 15e Slangenbeekloop:
6 kilometer:
1. Dennis de Vries 21:27
2. Thijs Wiggers 21:36
3. Erik Lentfert 23:01 1e M40
4. Rob Benerink 23:05 2e M40
5. Marc Raanhuis 23:37 3e M40
6. Ronald Kuin 23:40
7. Jelmer Lenstra 24:03
8. Erik Nijhof 24:06 4e M40
9. Maurijn Annink 24:12 5e M40
10. André Bosgraaf 24:33 6e M40
10 kilometer:
1. Sam Landman 35:54
2. Frank Pol 37:07
3. Marcel Klamer 37:31
4. Bob Mos 38:44
5. Ingrid Prigge 38:44
Uitslagen op de website van Wijkcentrum Slangenbeek