Het is natuurlijk wel een enorm takke-eind rijden richting Dordrecht. Maar gezien het resultaat was het de rit dus zeker waard. De voorbereiding was prima, ik had 's ochtends alles voor elkaar, 7.5 bar in de banden gedaan... kreeg ik de Look pedalen niet meer los. Dus de rit naar Dordrecht snel begonnen met een ritje naar Borne, waar Henk Brama zelf mijn pedalen wisselde. Dank! Zo vertrok ik iets voor elven richting Dordrecht, waar ik na bijna twee uur rijden aan kwam, ruim een uur voor de start. Na de verplichte controles de fiets in het parc fermé gehangen en het loopparcours verkend. Volledig onverhard, dus een beetje cross-achtig.
Om exact twee uur werd het startschot gegeven. Het totale deelnemersveld was ongeveer 150 man, het paadje bij de start smal, dus dat was dringen geblazen. Ik wist me wel meteen op de voorste rij te posteren, ondanks dat ik lopend nog niet op mijn oude niveau zit. Het is een sprint duathlon, dus relatief korte afstanden: 5 km. lopen, 22 km. fietsen en vervolgens weer 2.5 km. lopen. Dus vanaf het begin maar gewoon hard meegaan.
(rode outfit). Ik volg in ongeveer 5e-6e positie (foto: TV Dordrecht)
Na een kleine kilometer merk ik dat het aanvangstempo me te hoog is: ik krijg het akelig warm en verzuringsverschijnselen in mijn bovenlichaam. Daarop schakel ik een tandje terug, met als gevolg dat ik aansluiting verlies met de eerste groep. Een tweede groepje met daarin duathlon-grootheid Armand van der Smissen en Wardie van Wouw passeert me en ook daar sluit ik niet aan. Zo verlies ik een aantal plaatsen.
(foto: TV Dordrecht)
Ook nationaal kampioene Ruth van der Meijden passeert me op een gegeven moment, daar liep ik Borne vorig jaar nog mee samen. Voor mij een indicatie dat het met het lopen nog niet goed zit. Maar veel meer plaatsen verlies ik niet meer en na enige recuperatie hervind ik mijn ritme. Dat resulteert in een doorkomst van 18'57" na vijf kilometer (die denk ik iets langer is, of mijn tijd is echt zo bagger). Inmiddels weet ik drie man voor mij in de M40+ categorie: de ongenaakbare Armand van der Smissen, Rolf de Jong in tweede positie en als derde de Belgische master William Vyncke.
Ik maak een snelle wissel en begeef me op het fietsparcours. Er staat een flinke wind, die op het eerste gedeelte van het parcours door de polder flink op kop staat. Wel in mijn voordeel, zo kan ik meer gebruik maken van mijn kracht. Al na twee kilometer heb ik de twee man die voor mij liepen te pakken, net als Ruth van der Meijden. Ik schat dat ik 2 à 3 kilometer per uur harder fiets, dus ik trap flink door om marge op te bouwen voor het laatste loopgedeelte van 2.5 kilometer. Daarbij zet ik ook de jacht in op de fietsers voor mij, die behoorden tot de tweede groep lopers waarin o.a. Armand van der Smissen liep.
In de tweede ronde word ik tot mijn verbazing eerst weer ingehaald door iemand die ik al in een eerder stadium op achterstand reed. Zit die gast nou in mijn wiel? Eenmaal voor mij rijdend is zijn tempo er gelijk uit en ik ga er maar weer voorbij. Vervolgens komt er nog even een treintje voorbij van drie renners, onder wie jeugdtriathleet Kevin Lek uit Emmen. Controle op stayeren is er blijkbaar niet vandaag. Ik kies er toch voor om mijn eigen lijn aan te houden waardoor ik contact met dat groepje verlies, ze rijden uiteindelijk een vijftiental seconden bij me weg voordat we weer wisselen. Voor mijn klassement in de 40+ categorie maakt het toch niets uit, ik vermoed dat ik marge genoeg heb om mijn tweede plek te consolideren. En meegaan in zo'n groepje en diskwalificatie riskeren heb ik geen zin in, zeker niet zo'n eind van huis.
Na wederom een snelle wissel heb ik snel mijn loopritme weer te pakken. Ik ga op jacht naar de mensen voor me en halverwege het parcours streef ik in ieder geval Maarten van Kooij (Maastricht, een van de rijders uit het stayergroepje) weer voorbij. Een vijftigtal meter voor mij zie ik Kevin Lek lopen, ik kom langzaam dichterbij maar de benen voelen wel flink zwaar aan van de inspanning. Aan het eind moet ik zelfs nog even flink sprinten omdat achter mij nog een loper is genaderd, maar gelukkig is het niemand uit de 40+ categorie. Twaalfde overall en dus tweede in de Masterklasse, yes!
Met een beetje progressie weer in het lopen moet een plaats in de top 10 zeker kunnen, ik denk dat ik ten opzichte van mijn oude vorm circa een halve minuut per loopronde inlever. Scheelt dus al snel anderhalve minuut op de totaaltijd. Daar maak ik Armand van der Smissen nog steeds niet ongerust mee, maar goed! Werk aan de winkel!
Na de prijsuitreiking spoedde ik me terug om nog wat van de wedstrijd van mijn volleybaldames van Webton Hengelo te kunnen zien. Bij binnenkomst stond het 1-1 in sets, helaas ging de wedstrijd tegen Twente Sparta uiteindelijk met 3-1 verloren. Nog een bedankje voor Petra Petzinger die de coaching wilde verzorgen in verband met mijn escapades in Dordrecht.
Uitslagen 6e Megabike Duathlon De Elzen:
senioren
1. Wim Nieuwkerk 1:00:05
2. Michel van de Wall 1:01:32
3. Dirk Londema 1:02:10
4. Wardie van Wouw 1:02:37
5. Pim de Kok 1:03:25
masters
1. Armand van der Smissen 1:02:01
2. Erik Lentfert 1:05:18
3. Rolf de Jong 1:06:01
4. Piet van Tol 1:06:28
5. Jack Niessen 1:09:09
dames
1. Heleen bij de Vaate 1:06:48
2. Ruth van der Meijde 1:09:34
3. Monique Burger 1:10:01
junioren
1. Juul van de Kruijs 1:03:02
2. Alexander Picard 1:04:09
3. Kevin Lek 1:05:04
overall uitslag op de site http://www.tvdordrecht.nl/