Voor ik het zwembad inging was de doelstelling echter: proberen op het podium te eindigen in de categorie Masters en in de top 10 overall. Achteraf zijn die doelstellingen gehaald, dus echt ontevreden kan en mag ik niet zijn. Maar als je weet dat er meer in zit en waar je de tijd hebt laten liggen...
Vorig jaar overkwam me in datzelfde bad overigens precies hetzelfde. Toen resulteerde het in een nog grotere baggertijd, 13'29" (maar dat was inclusief wissel). Dus de 11'07" (inclusief wissel: 13'09") die ik nu op de klok zette was eigenlijk nog winst ook, maar ten opzichte van wat ik op de training doe verlies ik dus zeker meer dan een minuut. Toen ik 's ochtends met clubgenoot en vriend Pascal Wittendorp richting de UT reed was ik er dan ook zeker van overtuigd dat ik hem al met zwemmen voor moest kunnen blijven.
de schade beperkend (rechts; eigen foto's)
Toen ik door de eerste zwemmer werd gedubbeld pakte ik de crawl weer op en volgde vervolgens weer redelijk simpel. Alleen jammer dat ik toen ik mijn voorgangers weer terughaalde, die mij niet lieten passeren. Voordeel was dat ik daardoor redelijk fit aan de wissel en het fietsen kon beginnen. Mijn voorgangers uit de zwembaan rende ik meteen op weg naar het parc fermé voorbij, had snel startnummer en helm aan en begon aan vijf ronden fietsen over het campusterrein; goed voor ongeveer 19 kilometer.
De frustratie van het zwemmen gooide ik er flink uit en had meteen een goede pedaalslag te pakken. Ik kwam er toen ook achter dat Pascal flink harder had gezwommen dan ik (9'51", knappe tijd), want ik haalde hem pas aan het eind van mijn eerste fietsronde in. De een na de ander werd opgeraapt en ondanks het feit dat ik zonder teller fiets, wist ik dat het met het tempo wel goed zat. Aangezien ik de afgelopen week weer op Mallorca vertoefde heb ik daar van de gelegenheid gebruik gemaakt om nog lekker wat fietskilometers te maken. Uiteindelijk had ik individueel overall de snelste fietstijd (alleen de fietser van het snelste trio team was 12 tellen sneller). In vergelijking met vorig jaar: twee minuten sneller gefietst, 27'43". Even omgerekend betekent dat een moyenne van 41.13 km/h, en dat op een redelijk technisch parcours met veel bochtenwerk.
In de wisselzone verloor ik ook nog even wat tijd door mijn plek in het parc fermé met de fiets voorbij te rennen. Daarna wilde ik bijna aan de verkeerde kant het parc fermé uit; gevolg van het feit dat vorig jaar aan de andere kant het parc fermé verlaten moest worden. Maar met een snelle 180º draai herstelde ik mijn fout en had meteen een goed tempo te pakken voor de afsluitende vijf kilometer. Al snel had ik de twee koplopers van mijn serie in zicht, Bjorn Luchies en junior Scott Hentzepeter. Al snel had ik de eerste te pakken en ook Scott Hentzepeter kwam steeds dichter op mijn netvlies. Na de eerste van drie ronden had ik hem te pakken en vanaf dat moment stond ik de leiding in de tweede startserie niet meer af.
Ik bleef lekker in het tempo doorlopen, aangezien ik wist dat er nog een aantal snelle mannen en Masters in de laatste serie zouden komen. En met het zwemmen had ik al genoeg laten liggen. Dus flink doorlopen was het devies. Zonder echt te forceren liep ik een heel constante 5 kilometer (de drie rondetijden waren vrijwel exact hetzelfde: 5'23"-5'23"-5'22"). Op het eind nog even een eindsprint eruit geperst om te finishen in een looptijd van 17'56" en vervolgens wachten op wat de snelle mannen in serie vier zouden gaan doen...
Uiteindelijk streden de broers Stefan en Martijn Paalman zoals verwacht om goud en zilver. De jongste, Stefan, won ditmaal met een goede eindtijd van 56'18". Eén voor één kwamen de mannen binnen en ik begon zowaar te geloven in de eindzege in de Masters-categorie. Helaas kwam de eerste Master, de Duitser Guido Pesch, net een half minuutje voor mijn tijd binnen in 1h00'07". Van mijn verwachte overige concurrenten kwam Aje Niks (snelste looptijd in 17'16") een twintigtal seconden tekort. Hetzelfde gold voor Bas Germs en Tom Tiehatten, die ik als snelle zwemmers vreesde.
Conclusie is dat ik een goede achtste heb neergezet, met ruimte voor verbetering (ja ja het zwemmen, wat een verrassing). Hopelijk wil dat nu eens een keer gaan lopen tijdens de wedstrijden. Een wedstrijd derhalve waar ik met gemengde gevoelens op terugkijk: de doelstellingen gehaald, maar waar duidelijk meer in had gezeten - waarschijnlijk een lage 59-er. Maar toch ook wel weer geinig om met zo'n bagger zwemtijd zo kort te eindigen. Kortom, we geven de triathlons nog niet op!
Ook Pascal was zeer tevreden met zijn prestatie: hij kwam tot 1h11'27", een verbetering van 5 minuten ten opzichte van een eerdere wedstrijd in Holten enkele jaren terug.
Daarnaast kan ik melden dat ik sinds kort deel uit maak van het sponsorteam van Step One. Dit was mijn eerste wedstrijd in de nieuwe outfit van Step One in samenwerking met Saucony. Uiteraard ben ik blij met het vertrouwen dat deze hardloopspeciaalzaak uit Borne in mijn loop- en triathlonprestaties stelt. Daarom ben ik ook tevreden dat ik dat in de eerste officiële wedstrijd meteen heb kunnen terugbetalen met een podiumplek.
Uitslagen 25e UT Triathlon (1/8 individueel):
1. Stefan Paalman 0h56'18"
2. Martijn Paalman 0h57'43"
3. Jendo Visser 0h58'26"
4. Guido Pesch (GER) 1h00'07" (1e M40+)
5. Erik Lentfert 1h00'36" (2e M40+)
6. Aje Niks 1h00'54" (3e M40+)
7. Erik Verburg 1h01'01"
8. Scott Hentzepeter 1h01'25"
9. Maarten van Leeningen 1h01'33"
10. Hans Dat 1h01'54" (4e M40+)
dames
1. Petra Stöppler (GER) 1h03'40" (1e D40+)
2. Saskia Bekhuis 1h04'56" (2e D40+)
3. Esther Geerlings 1h10'33" (3e D40+)
4. Paulien Schokker 1h12'36"
5. Sandra Oplaat 1h13'21"