Eerder dit seizoen was ik toch wel een beetje geschrokken van mijn fysieke staat. Te zwaar, te lomp en vooral het lopen leek helemaal nergens meer op. Wist ik voorheen een kwart of OD nog wel in 41-42 minuten af te sluiten, nu lukte het me niet meer om onder de 47-48 minuten te lopen. Werk aan de winkel dus. Ook het zwemmen was wisselend qua succes, het enige dat redelijk op orde bleef was het fietsen (al was ook dat onderdeel op de UT niet je-van-het).
In Frankrijk voelde ik de fitheid zienderogen groeien. Ik liep zelfs weer vier kilometer aaneen op een tempo van ongeveer 3’50” per kilometer (bergaf, dat dan weer wel). Maar in ieder geval aanwijzingen dat ik het nog wel kon. Want daar begon ik een beetje aan te twijfelen. Inmiddels 51, dus echt sneller zal ik niet meer worden. Maar ik wilde vooral de vrije val van mijn looptijden een beetje afremmen.
Op tijd toog ik naar Rheine om mij klaar te maken voor de race. Er waren ook wat 2e en 3e Bundesliga wedstrijden, dus het was flink druk in Rheine. Eerder die ochtend had ik nog wat aan de zitpositie van mijn tijdritfiets zitten sleutelen. Zadel iets hoger en iets naar achteren gezet. Kijken of dat zoden aan de dijk zou zetten.
Om tien over twee mogen we met de OD van start. Het water is warmer dan 21ºC, dus een non-wetsuit swim. Het zwemmen in Frankrijk ging gewoon best goed, dus ik heb er wel vertrouwen in. Daarom ga ik op de eerste startrij liggen, hopend dat ik daarmee goed weg kom. En inderdaad. Al snel zwem ik los en heb geen last van mensen in mijn buurt.
Richting het keerpunt gaat het zelfs heel erg lekker, er zwemmen dan een andere zwemmer en een dame vlak bij me. Maar na dat keerpunt raak ik de benen kwijt en moet dan solo iets meer werk verzetten. De twee komen uiteindelijk een half minuutje voor me het water uit, maar met 25’48” ben ik super tevreden. 1’45” per 100 meter in een non-wetsuit swim, helemaal top!
Door naar de wisselzone, die zo’n 400 meter verderop ligt. Uiteindelijk passeer ik de timing mat na 27’30”, dat is inclusief de eerste wissel. Ik zit op het fietsparcours en voel meteen dat de benen super zijn. Al meteen als ik over het viaduct ben gaat de teller over de 40 kilometer per uur en komt daar ook niet meer weg. Ook op het stuk terug richting Rheine, met wind tegen, weet ik power te leveren.
In de derde ronde zitten dan ook wat snellere mannen uit de Seniorenliga op het parcours. Dat motiveert om het tempo nog wat op te schroeven. Wat ik niet wist is dat ik na het zwemmen al 13e overall lag en me al snel naar de 8e plek had gefietst. Uiteindelijk gaan de vier rondjes van tien kilometer in 56’00” precies en ben ik na 56’40” weer over de timingmat in de wisselzone.
Inmiddels is het behoorlijk warm geworden. Ik besluit de run daarom redelijk op de spaarstand te doen, maar toch weet ik een veel makkelijker en beter tempo te ontwikkelen dan in eerdere wedstrijden dit seizoen. Een teken dat trainen toch echt helpt 😊 Gelukkig hebben de bewoners van Altenrheine links en rechts wat douches langs het parcours gezet, die voor de nodige verkoeling zorgen. Ondanks dat ik me wat inhoud, verlies ik eigenlijk toch te veel. Het tempo in de eerste drie rondes weet ik strak te houden op 4’30”-4’40”, maar de laatste ronde zakt het toch wat weg richting de 5’00” per kilometer. Rondetijden: 10’36”-10’56”-11’11” en 12’56”, waarbij de laatste ronde 300 meter langer is met de uitloop naar de finishstraat. Maar een zuivere looptijd van 45’38”, dat is toch al weer drie minuten winst op de races op de UT en in Hardenberg. Zin in Duisburg!