LOSSER – Dit jaar is de Twentse Cross Competitie weer in ere hersteld. Een serie mooie crosslopen in ons fraaie Twentse land, waar ik mooie herinneringen aan koester. Ergens bij mijn ouders op zolder moeten nog drie bekers liggen die ik als junior B en A heb gewonnen in deze competitie. De serie bestond toen nog uit een achttal wedstrijden; daar zijn er helaas maar vier van overgebleven. De laatste was de Dinkelcross: in het kader van de opbouw naar de hele triathlon werd deze weer eens als training gelopen, met geen onaardig resultaat.
Het blijft een prachtig parcours, daar in de Zandbergen langs de Dinkel. Alle elementen die een cross mooi maken zitten er in: wat bultjes op en af, mooie bospaadjes, grind, single tracks en een heerlijke zandvlakte die er goed inhakt na twee ronden. Om de een of andere reden kon ik de ochtend van de 12e februari echter niet uit bed komen. Zoals ik deze maand wel meer motivatieproblemen heb gekend, met name zwemmend. Volgens mij heeft dat met de plotselinge weeromslag te maken gehad, de extreme kou nodigde mij niet uit tot het doen van sportieve inspanningen. Maar uiteindelijk dus toch maar richting Losser gereden, in een iets te hoog tempo (waarbij ook nog een bobine het begaf, lekkere kostenpost erbij). Zo kwam ik vijf minuten voor de start bij het parcours en inlopen was dus niet aan de orde.
Bij de lage temperatuur van -5ºC is het natuurlijk niet verstandig om te gaan knallen zonder in te lopen, dus met dikke kleding (extra windstopper, lange tight, handschoenen, muts) startte ik rustig. Samen met oud-clubgenoot bij Sisu, Rik Hardon (nu TION) brengen we zo de eerste halve ronde keuvelend door. Aangezien ik reeds twee van de drie gelopen crossen heb gemist – tijdens de Pingelloop moest ik voor mijn werk naar Seoul, de Wintercross in Eibergen viel qua tijd ongelukkig in verband met het Kapellenfestival – was er voor mij ook geen klassement, dus ik kon er met een gerust hart een veredelde training van maken.
Het blijft een prachtig parcours, daar in de Zandbergen langs de Dinkel. Alle elementen die een cross mooi maken zitten er in: wat bultjes op en af, mooie bospaadjes, grind, single tracks en een heerlijke zandvlakte die er goed inhakt na twee ronden. Om de een of andere reden kon ik de ochtend van de 12e februari echter niet uit bed komen. Zoals ik deze maand wel meer motivatieproblemen heb gekend, met name zwemmend. Volgens mij heeft dat met de plotselinge weeromslag te maken gehad, de extreme kou nodigde mij niet uit tot het doen van sportieve inspanningen. Maar uiteindelijk dus toch maar richting Losser gereden, in een iets te hoog tempo (waarbij ook nog een bobine het begaf, lekkere kostenpost erbij). Zo kwam ik vijf minuten voor de start bij het parcours en inlopen was dus niet aan de orde.
Bij de lage temperatuur van -5ºC is het natuurlijk niet verstandig om te gaan knallen zonder in te lopen, dus met dikke kleding (extra windstopper, lange tight, handschoenen, muts) startte ik rustig. Samen met oud-clubgenoot bij Sisu, Rik Hardon (nu TION) brengen we zo de eerste halve ronde keuvelend door. Aangezien ik reeds twee van de drie gelopen crossen heb gemist – tijdens de Pingelloop moest ik voor mijn werk naar Seoul, de Wintercross in Eibergen viel qua tijd ongelukkig in verband met het Kapellenfestival – was er voor mij ook geen klassement, dus ik kon er met een gerust hart een veredelde training van maken.
Nog in de eerste ronde, ik volg Rick Bouwhuis van Iphitos op enige afstand, achter mij is Rik Hardon nog zichtbaar
(foto: AV Iphitos / Nicole Beernink)
De eerste ronde ging nog best redelijk in 10’30”, de tweede deed ik iets sneller in 10’28”. Ik liep op dat moment op een 21e plaats overall. Daarna was ik mijns inziens warm genoeg en trok vervolgens het gas iets verder open. In de derde ronde haalde ik al wat mannen in, deze ronde ging in 10’11”. Daarmee was ik na drie ronden sneller dan bij de eerste Dinkelcross in november, toen ik de 7,5 kilometer aflegde in 31’20” (doorkomst nu: 31’08”). In de laatste ronde probeerde ik nog even flink door te trekken: ik kreeg clubgenoten Dick Ramerman en Ben Platier in zicht, maar strandde op tien seconden. Eindtijd 41’29”, met een laatste ronde van 10’20”. Toch iets verval helaas, zoals eerder dit seizoen merkte ik dat ik qua kracht minder ben dan andere jaren in de cross. Maar dit heeft ook met de specifieke trainingsbelasting te maken die ik momenteel doe.
Om de training geheel af te maken en aan de juiste omvang te komen – ik had eigenlijk moeten fietsen naar de wedstrijd, maar omwille van de tijd en de kou reed ik dus een bobine naar zijn mallemoer – liep ik ook nog eens twee ronden uit, waarmee de totale crossomvang op 15 kilometer kwam. Een mooie investering op weg naar The Lanza-Road!
Uitslagen 3e Dinkelcross:
1. Caimin Stevens 35’51”
2. Arnold Klieverik 35’57”
3. Rik Spijkerman 36’58”
4. Michel van der Heide 37’35” 1e M40
5. Benno Scharenborg 38’41” 2e M40
15. Erik Lentfert 41’29” 8e M40
Volledige uitslagen op de site van AV Iphitos
(foto: AV Iphitos / Nicole Beernink)
De eerste ronde ging nog best redelijk in 10’30”, de tweede deed ik iets sneller in 10’28”. Ik liep op dat moment op een 21e plaats overall. Daarna was ik mijns inziens warm genoeg en trok vervolgens het gas iets verder open. In de derde ronde haalde ik al wat mannen in, deze ronde ging in 10’11”. Daarmee was ik na drie ronden sneller dan bij de eerste Dinkelcross in november, toen ik de 7,5 kilometer aflegde in 31’20” (doorkomst nu: 31’08”). In de laatste ronde probeerde ik nog even flink door te trekken: ik kreeg clubgenoten Dick Ramerman en Ben Platier in zicht, maar strandde op tien seconden. Eindtijd 41’29”, met een laatste ronde van 10’20”. Toch iets verval helaas, zoals eerder dit seizoen merkte ik dat ik qua kracht minder ben dan andere jaren in de cross. Maar dit heeft ook met de specifieke trainingsbelasting te maken die ik momenteel doe.
Om de training geheel af te maken en aan de juiste omvang te komen – ik had eigenlijk moeten fietsen naar de wedstrijd, maar omwille van de tijd en de kou reed ik dus een bobine naar zijn mallemoer – liep ik ook nog eens twee ronden uit, waarmee de totale crossomvang op 15 kilometer kwam. Een mooie investering op weg naar The Lanza-Road!
Uitslagen 3e Dinkelcross:
1. Caimin Stevens 35’51”
2. Arnold Klieverik 35’57”
3. Rik Spijkerman 36’58”
4. Michel van der Heide 37’35” 1e M40
5. Benno Scharenborg 38’41” 2e M40
15. Erik Lentfert 41’29” 8e M40
Volledige uitslagen op de site van AV Iphitos
Op sleeptouw bij de boys van Sportvoedingwbshop.com tijdens de Wilgenweard Wintermarathon (foto: Henk-Jan Koershuis)
Na een carnavalesk intermezzo - of was het vijf dagen intensief trainingskamp in de Boeskoolstad? - was het zaak om het trainingsritme weer snel op scherp te krijgen. Gelukkig stond er de laatste zondag van februari de Wilgenweard Wintermarathon op het programma: een mountainbiketocht van 55+, 75+ of 100+ kilometertjes. Ik koos voor de middelste variant, die uiteindelijk uitkwam op 80 kilometers. De eerste 25-30 kilometers samengefietst met de mannen van Sportvoedingwebshop.com, die vervolgens doorgingen voor de 100 kilometer. Daarna vervolgde ik de tocht alleen en reed zo weer nuttige trainingskilometers in de prachtige omgeving van Lemelerveld, Hellendoorn en Nijverdal.
Na een carnavalesk intermezzo - of was het vijf dagen intensief trainingskamp in de Boeskoolstad? - was het zaak om het trainingsritme weer snel op scherp te krijgen. Gelukkig stond er de laatste zondag van februari de Wilgenweard Wintermarathon op het programma: een mountainbiketocht van 55+, 75+ of 100+ kilometertjes. Ik koos voor de middelste variant, die uiteindelijk uitkwam op 80 kilometers. De eerste 25-30 kilometers samengefietst met de mannen van Sportvoedingwebshop.com, die vervolgens doorgingen voor de 100 kilometer. Daarna vervolgde ik de tocht alleen en reed zo weer nuttige trainingskilometers in de prachtige omgeving van Lemelerveld, Hellendoorn en Nijverdal.
RSS Feed
