Blog Archives

Oudejaarscross: 2014 over en sluiten

12/31/2014

ALMELO – Met een geslaagde comeback in hardloopland, op de valreep van 2014, kwam de traditionele jaarafsluiter ook weer in beeld. Want uiteraard moest de Sisu Oudejaarsloop toch weer gelopen worden, nu hardlopen weer tot de mogelijkheden behoort! In sportief opzicht werd het een iets minder succes, aangezien de goede tijd in De Lutte, begin december, blijkbaar aanleiding voor mij is geweest om de touwtjes wat te laten vieren. Die rekening kreeg ik netjes gepresenteerd in de vorm van een matige eindtijd en een nare vierde plek M35. Eigen schuld.

Allereerst was er kort na de goede loop in De Lutte een zakenreis naar Duitsland. Weer helemaal enthousiast geworden had ik de loopschoenen meegenomen die kant op, maar het programma zat zo vol dat van hardlopen niets terecht kwam. Daarna kwamen de feestdagen. Nog minder aanleiding en zin om te trainen, wel weer ontzettend laat naar bed. Ik merkte dat ik steeds vermoeider begon te worden en zo kort na mijn ziekte was dat dus niet echt verstandig.

Ik stond dan ook niet echt fit aan de start. Omdat De Lutte zo goed ging probeerde ik dit keer wel vanaf het begin mee te gaan, om niet het goede groepje te missen. Maar met wat extra kilo’s er bij en niet topfit verloor ik toch al snel de aansluiting en kwam alleen te lopen. Aan het eind van de eerste ronde weet ik dan een voorganger op te rapen en ik denk vervolgens naar de volgende toe te kunnen lopen, maar na die eerste ronde is het beste er wel af.

Met een eerste ronde van 20’17” doe ik er net zo snel over als vorig jaar, toen ik de eerste ronde inhield. Daarna volgde toen een rondje 18’30”. Dat zit er nu niet in. In plaats van verder inlopen op mijn voorganger blijft het gat gelijk en loop ik een moeizame tweede ronde. Ik moet zelfs oppassen dat er van achteren niet mensen op me in gaan lopen. Ik finish daarmee in een enigszins teleurstellende tijd van 40’28” als 11e overall en 4e M35. Niet slecht natuurlijk, maar door de touwtjes te veel te laten vieren sinds de Snertloop ben ik er dus niet echt beter op geworden. Wel weer een mooie manier om het oude jaar op een sportieve wijze af te sluiten. Op naar huis, oliebollen bakken en aan de glühwein!

0 Comments

Halve marathon als trainingsvorm

12/21/2014

0 Comments

BORNE – Na de Snertloop in De Lutte had ik een erg goed gevoel. De bedoeling was om in de Winter Step One Loop dan eens echt te gaan knallen, want in De Lutte had ik het gevoel dat ik niet tot het uiterste was gegaan. Door omstandigheden vielen echter een flink aantal trainingen uit. De week voor de Winter Step One loop zat ik voor het werk in het buitenland, waardoor trainen helemaal onmogelijk werd. Daarom wilde ik de geplande tien kilometer omzetten in een trainings-halve marathon. Dat bleek echter niet mogelijk: gevolg was een afgetekend laatste plaats op de tien kilometer. Voor alles moet een eerste keer zijn.

Een harde tien kilometer zag ik door de vele verloren trainingsuren niet meer zitten. Een lekker duurloopje van 21 kilometer dan maar? Ja! Maar dat bleek dus technisch niet mogelijk toen ik op vrijdag de organisatie mailde. Jammer dan. Dan maar een heeeeele langzame 10 :-P Om wat extra kilometers te maken had ik de dag voor de Winter Step One Loop ook nog een duurloop van ruim 20 kilometer gedaan, via Twickel, naar Azelo en dan over Zenderen/Hertme weer terug. Dat kwam me op een aantal nog al bemoeizuchtige reacties op facebook te staan. Waarom ik meer dan 40 kilometer in een weekend ging lopen? Omdat ik dat leuk vind. Daarom.

Niks meer en niks minder is het op dit moment. Ik wil doen wat ik leuk vind en ik ben blij dat ik weer kan hardlopen. Dus dat doe ik dan ook graag :-) Zo stond ik een dag later dus aan de start van de Winter Step One Loop. Met een 10 kilometer startnummer ging ik de halve marathon doen, dus ik zou op voorhand al laatste worden. Of iemand zou de 10 kilometer wandelend moeten gaan afleggen.

Trainingsloop, dus lekker achterin starten en heel relaxed beginnen. Hartslag checken, tijd loopt (foto: Step One)

Het strijdplan was redelijk simpel: na de rustige duurloop van twee uur, een dag eerder (op hartslag 100) zou ik nu in blokken gaan lopen. Iedere vijf kilometer 10 hartslagen omhoog. De eerste vijf kilometer gingen zo lekker relaxed op hartslag 125 en kwam ik door in ongeveer 23.30. Toen was ik net bij een groepje aangesloten met o.a. oud-clubgenoot Henk Passies van Trios. Even groeten en meteen weer door, hartslag richting de 135-140. In het bos nog even vriendelijk zwaaiend naar Han Vaalt van Step One en ondertussen steeds meer mensen oppikkend.

Net voorbij het 5 kilometerpunt, de eerste tempoverhoging is ingezet (foto: Han Vaalt)

Vlak voor Bornerbroek haal ik dan een groepje in met o.a. wat mensen van TC Twente. Volgens mij probeerde er nog eentje in de achtervolging te gaan. Heel verstandig... Doorkomst na 10 kilometer 45’38”. En weer een treetje erbij in het trappetje: zone 3, hartslag 145-150. Inmiddels zijn we weer teruggedraaid richting Twickel. Wat een fantastisch mooi parcours! Genietend van het uitzicht en het feit dat al die mensen zich verbazen over het tempo waarmee ik ze inmiddels aan het inhalen ben. Zo heb ik nog niet eerder een halve marathon gelopen, maar dit is best wel leuk :-)

Op de Deldener Esch is dan nog een keerpunt. Hier groet ik clubgenoot Ron Höfte, “tot zo”. Maar door dat keerpunt leek het gat toch een stuk kleiner dan het in werkelijkheid was, want het duurt uiteindelijk nog twee kilometer voordat ik hem eindelijk heb achterhaald. Ondertussen is ook het 15 kilometerpunt gepasseerd in 1h07’12”, een vijf kilometer van 21’34”. Opnieuw een tandje erbij dus voor de laatste zes kilometer.

Eenmaal bij Ron geef ik aan dat het gat naar de mensen voor ons denk ik te groot is. Hij geeft aan dat die het keerpunt niet hebben gemaakt en dus een stuk hebben afgesneden. Toch maar even proberen dan, denk ik vervolgens. De laatste drie kilometers gaan in 4’00” gemiddeld en verdomd, het lukt ook nog om nog een van de afsnijders op ongeveer 200 meter voor de streep te passeren. Vervolgens word ik door de speaker als allerlaatste loper van de tien kilometer binnengehaald in een eindtijd van 1h32’45”. Mooie ervaring, laatste worden!

Glorieus op weg naar de laatste plek op de 10 kilometer (foto: Herwin Weststrate)

0 Comments

Snertloop Surprise!

12/7/2014

0 Comments

DE LUTTE – Na een fysiek ellendig jaar had ik niet meer gehoopt dat ik nog sportief in actie zou komen in 2014. Mijn laatste wedstrijd was de waardeloze triathlon van Oud Gastel in juni, waar peloton rijden tot kunst werd verheven. De wedstrijd in Holten een week later heb ik afgezegd en daarna ging het steeds slechter met mijn gezondheid, met als dieptepunt bijna twee maanden ziektewet. De situatie leek vrij uitzichtsloos, tot in oktober de ommekeer kwam. En zo stond ik dan vrij onverwacht eind november weer aan de start van de Bovenbergcross. Om mezelf een week later te verbazen met hele aardige tijd op de Snertloop De Lutte: 37’58”.

Die tijd had ik zeker niet verwacht. Vooraf was ik tevreden geweest met een tijd van rond de 40 minuten. Dat achtte ik ook realistisch. Traditiegetrouw reed ik, net als voorgaande jaren, op mijn fietsje met Arnold Klieverik richting De Lutte. Daar aangekomen was het startnummer ophalen en inlopen. De benen voelden ook niet bijzonder goed of zo. Gewoon. Zin om een 10 kilometer te lopen.

Vlak voor de start spreek ik mijn trainer Huub van Langen nog even. “Mooi dat je er weer bij bent”, roept hij. Zo voelt het ook. Die reactie krijg ik van meerderen en het voelt goed, dankbaar voor de positieve bijval. Nog even bij Huub gepolst wat te doen. Weer lekker rustig opbouwen, net als een week eerder in Goor? “Ga maar gewoon volle bak lopen” geeft Huub aan. Ik twijfel een beetje, maar ben na de laatste ronde in de Bovenbergcross een week eerder wel nieuwsgierig waar ik op dit moment werkelijk sta.

                      Het deelnemersveld van de Snertloop slingert zich weer door het fraaie Twentse landschap

Ik ga dan ook niet te ver op de voorste rij staan bij de start, maar ook niet te ver naar achteren. Als het startschot valt snelt iedereen weg. Vele snelstarters die al snel stilvallen. Ik start behouden en loop bij clubgenote Lisanne Meuleman. Eerst denk ik er over om bij haar te blijven, maar na ongeveer 600 meter voel ik dat ik makkelijk sneller kan. Hierdoor heb ik wel een groepje gemist, dat tot ongeveer 3 kilometer voor de streep bij elkaar blijft en waar ik op 50 meter achter blijf hangen.

In de laatste drie kilometers valt die groep uit elkaar en begin ik wat lopers van die groep op te rapen. Zelf word ik ook nog door iemand bijgehaald, maar dat is voor mij niet relevant. Ik loop weer. En nog best hard ook! En daarbij geniet ik intens van de mooie omgeving en het feit dat ik “gewoon” in de voorste regionen mee loop. Anders dan in het verleden klok ik ook geen tussentijden. Ik zie aan de finish wel wat mijn eindtijd is. Net als vroegâh in de jeugd: toen was het ook lekker lopen, tussentijden? Nooit van gehoord.

Eenmaal in de straten van De Lutte gooi ik er nog even een versnelling uit om een genaderde achtervolger achter me te houden en tot mijn stomme verbazing ben ik na 37’58” binnen. OK, het is een 9,6 kilometer en geen 10, maar door het hoogteprofiel is de tijd redelijk vergelijkbaar met een 10 kilometertijd. De ervaring van voorgaande jaren leert dat ik de tijd in De Lutte daarna ook altijd evenaarde of verbeterde op een tien kilometer. Dit biedt weer leuke perspectieven, ondanks het fors aantal mindere trainingsuren (wat uitstekend bevalt by the way!).

Uitslagen Snertloop De Lutte:
1   Gerold Hartger               1980 Neuenhaus          31:51
2   Thijs Teunissen             1991 Hengelo               33:00
3   Mark Oude Bennink       1987 Oldenzaal            33:32
4   Arnold Klieverik               1975 Deurningen         33:40
5   Klaus Eckstein                1967 Nordhorn (GER) 33:42 1e M40
6   Casper Koelma              1977 Hengelo                34:19
7 Maik Voppen                    1984 Ootmarsum          34:33
8   Jörg Amt                           1968 Bad Bentheim      34:45 2e M40
9   Luuk Wijering                  1993 Nijmegen              34:55
10 Frank Pol                          1985 Hengelo Ov          35:19
11 Jan-Roelf Heerssema   1984 Enschede             35:28
12 Melvin van der Voet         1973 Enschede           35:48 3e M40
13 Aard van der Vinne         1970 Oldenzaal              36:27 4e M40
14 Joost Fortkamp              1978 Hengelo                 36:54
15 Carsten Böttick           1978 Nordhorn                37:14
16 Ingo Beckemper            1968 Nordhorn                37:39 5e M40
17 Tom Hoefnagels            1973 Hengelo Ov            37:44 6e M40
18 Tim Gerrits                      1988 Geesteren Ov        37:47
19 Thomas Wigger             1988 Tubbergen             37:55
20 Erik Lentfert                    1970 Hengelo Ov           37:58 7e M40

0 Comments

Oudejaarscross: 2014 over en sluiten

Halve marathon als trainingsvorm

Snertloop Surprise!

Erik Lentfert

Archives

Categories