BORNE – De Run-Bike-Run van Borne ligt me over het algemeen wel. Ik heb hier twee keer met de nationale duathlontop gespard en dat liep met twee keer een achtste plaats (en een tweede plek bij de masters) goed af. Dit jaar had ik ook graag weer aan de start gestaan op het individuele nummer, maar twee weken voor Almere was dit qua planning not done. Almere is de plek waar ik wilde pieken. En Borne op halve kracht doen, nee dank je. Daarom als fietser in een Step One team, samen met loper Hilko Doesburg. Dat ging verbazingwekkend goed: een derde fietstijd en gezamenlijk een vijftiende stek.
Goed, RBR Borne dus. In een team. Geen al te beste ervaring mee, want vorig jaar deed ik dat voor het eerst, met trainingsmaatje Arnold Klieverik als loper. Als vijfde gewisseld, vervolgens reed ik naar de tweede plek in de wedstrijd en zag 300 meter voor me koploper Eddy Reinerink fietsen en toen: lek. Nog nooit meegemaakt, helaas einde wedstrijd dus. Als koploper bij de herenteams, het koppel dat nog voor me reed was een bedrijventeam. Dit jaar helaas geen revanche, want Arnold wilde graag de volgende dag de Losserloop doen. Dus met een Step One combi aan de start, Hilko mocht het loopwerk doen :-)
Goed, RBR Borne dus. In een team. Geen al te beste ervaring mee, want vorig jaar deed ik dat voor het eerst, met trainingsmaatje Arnold Klieverik als loper. Als vijfde gewisseld, vervolgens reed ik naar de tweede plek in de wedstrijd en zag 300 meter voor me koploper Eddy Reinerink fietsen en toen: lek. Nog nooit meegemaakt, helaas einde wedstrijd dus. Als koploper bij de herenteams, het koppel dat nog voor me reed was een bedrijventeam. Dit jaar helaas geen revanche, want Arnold wilde graag de volgende dag de Losserloop doen. Dus met een Step One combi aan de start, Hilko mocht het loopwerk doen :-)
Met frisse moed melden in de wisselzone (foto's: Margot Oude Wolbers)
Hilko had helaas wat last van een blessure. Maar ik had ook voor dit evenement weer een specifieke opdracht: de eerste vijf kilometer met beleid starten (lees: Z4, onder het omslagpunt) en daarna lekker knallen. Na eerst de individuele wedstrijd te hebben gadegeslagen en mijn hypothetische kansen daar te hebben ingeschat was het aanmoedigen geblazen. Hilko liep toch nog heel behoorlijk en liep als 40e de wisselzone binnen. Na het overgeven van de chip snel richting fiets, het parc fermé uit en weg. Tijdens het lopen met de fiets aan de hand haal ik de eerste al in, haha! Deze wil volgens mij meteen buiten het parc ferme aanpikken, maar ik zet er meteen een lekker zwaar verzet op en trek mezelf op gang.
Het voordeel van als 40e beginnen is dat je lekker veel mikpunten hebt. Een lang lint van fietsers is voor me zichtbaar. Hup, van de een naar de ander. Met de wind ook nog eens in de rug, versnelling 53x12 erop, rammen maar. Bij het Anker loop ik in op een tweetal dat ook aardig de sokken erin heeft. Ik besluit er voorbij te gaan, maar een van de twee springt echt letterlijk op mijn achterwiel. Ik zeg er wat van, stayeren behoort niet tot de spelregels en vind ik hoogst onsportief. Verder besluit ik er niet veel aandacht aan te besteden en me te focussen op mijn eigen race, dit soort gedrag laat ik wel aan de jury over. Eenmaal terugdraaiend richting Hertme krijgen we de wind vol tegen.
Hilko had helaas wat last van een blessure. Maar ik had ook voor dit evenement weer een specifieke opdracht: de eerste vijf kilometer met beleid starten (lees: Z4, onder het omslagpunt) en daarna lekker knallen. Na eerst de individuele wedstrijd te hebben gadegeslagen en mijn hypothetische kansen daar te hebben ingeschat was het aanmoedigen geblazen. Hilko liep toch nog heel behoorlijk en liep als 40e de wisselzone binnen. Na het overgeven van de chip snel richting fiets, het parc fermé uit en weg. Tijdens het lopen met de fiets aan de hand haal ik de eerste al in, haha! Deze wil volgens mij meteen buiten het parc ferme aanpikken, maar ik zet er meteen een lekker zwaar verzet op en trek mezelf op gang.
Het voordeel van als 40e beginnen is dat je lekker veel mikpunten hebt. Een lang lint van fietsers is voor me zichtbaar. Hup, van de een naar de ander. Met de wind ook nog eens in de rug, versnelling 53x12 erop, rammen maar. Bij het Anker loop ik in op een tweetal dat ook aardig de sokken erin heeft. Ik besluit er voorbij te gaan, maar een van de twee springt echt letterlijk op mijn achterwiel. Ik zeg er wat van, stayeren behoort niet tot de spelregels en vind ik hoogst onsportief. Verder besluit ik er niet veel aandacht aan te besteden en me te focussen op mijn eigen race, dit soort gedrag laat ik wel aan de jury over. Eenmaal terugdraaiend richting Hertme krijgen we de wind vol tegen.
Een van de twee renners gaat er weer voorbij en ik laat het gat netjes richting tien meter vallen. Zo rijden we legaal met twee van de drie kop-over-kop richting Borne. Alleen in de bochten laat hij behoorlijk wat tempo lopen. Er rijdt ook inmiddels een jurymotor bij om toe te zien dat alles wel volgens de regels verloopt. Bij het inrijden van Borne versnelt de motor, voor ons rijden twee achterblijvers uit de individuele race. Vlak voor de doorkomst van de tweede ronde besluit ik hier mijn slag te slaan: voorbij de motor, voorbij de achterblijvende solorijders, die daarna wel in de smalle doorgang mijn twee “metgezellen” blokkeren. Voila, die ben ik kwijt!
Inmiddels was ik van plek 40 naar plek 18 gereden. Na de doorkomst is het weer vol wind in de rug. Dus de 53x12 er weer op, doorstampen en voorsprong nemen. Dit gaat erg goed en ook terug richting Borne op een iets lichter verzet weet ik nu goed door te trekken. Onderwijl haal ik ook nog Henk Brama in. Henk weet volgens mij even later wel aan te pikken bij mijn achtervolgers. Maar uiteindelijk wordt het gat dat ik in mijn eentje had gepakt (zo’n 100 meter) niet kleiner en ik wissel op de mannen achter me met ruim 20 seconden voorsprong. Uiteindelijk heb ik een derde fietstijd gereden in 41’47”. Over 30.4 kilometer betekent dit een moyenne van 43.65 km/h. Als ik toch vorig jaar eens niet lek was gereden…
Inmiddels was ik van plek 40 naar plek 18 gereden. Na de doorkomst is het weer vol wind in de rug. Dus de 53x12 er weer op, doorstampen en voorsprong nemen. Dit gaat erg goed en ook terug richting Borne op een iets lichter verzet weet ik nu goed door te trekken. Onderwijl haal ik ook nog Henk Brama in. Henk weet volgens mij even later wel aan te pikken bij mijn achtervolgers. Maar uiteindelijk wordt het gat dat ik in mijn eentje had gepakt (zo’n 100 meter) niet kleiner en ik wissel op de mannen achter me met ruim 20 seconden voorsprong. Uiteindelijk heb ik een derde fietstijd gereden in 41’47”. Over 30.4 kilometer betekent dit een moyenne van 43.65 km/h. Als ik toch vorig jaar eens niet lek was gereden…
Ik wissel weer als 13e op Hilko, dus in de tweede fietsronde nog eens vijf plaatsen opgeschoven. Hilko zet een goede tweede run neer en moet slechts twee plaatsen weer inleveren, waardoor we als vijftiende finishen. Een prachtig resultaat. ’s-Avonds worden alle prestaties nog eens tegen het licht gehouden onder genot van een vleesje en drankje bij sponsor Step One. Een fantastische afsluiting van een mooie sportdag. Step One bedankt!
Uitslagen op de site van RBR Borne
RSS Feed
