Was het bij de vorige Woolderesloop nog mijn eigen schuld dat ik niet top liep (te laat in bed en te veel drank als gevolg van een Catanavond), deze keer kon ik er vrij weinig aan doen. Twee weken eerder, vlak voor de Hulsbeekcross, werd ik flink verkouden. Hierdoor liep ik de Hulsbeekcross ook als trainingsvorm en heb er hier ook verder geen verslag aan gewijd. Gewoon lekker progressief gelopen daar en na 12 kilometer gefinisht in 52’43” (twee rondjes 13’45”, een rondje 13’00” en een rondje 12’00”).
Het werd daarna maar niet beter. Waarop ik alle trainingen op een laag pitje heb gezet. Intervals deed ik niet meer in de twee weken voor de derde Woolderesloop, alleen de laatste twee dagen voor de wedstrijd besloot ik weer wat duurloopjes te doen. Natuurlijk niet voldoende voor een topwedstrijd, maar het maakte uiteindelijk wel het verschil tussen wel gaan of thuisblijven. Want daar zat ik ernstig over te denken. Uiteindelijk besloot ik dus toch te gaan en de wedstrijd niet al te serieus te nemen. Gewoon lekker testen waar ik stond na twee weken ziekte.
Dat niet serieus nemen werd door mij nogal letterlijk genomen in de keuze van mijn loopoutfit: in verband met de start van het carnavalsgebeuren had ik een opzichtig Bayerisch shirt van het Oktoberfest in München aangetrokken. Ironman petje er bij op en gaan. Niet vooraan starten, maar op rij 3-4. Met de intentie dus om het rustig aan te doen.
Rob Lanting (587), Thomas Konings (495) en Thijs Aarninkhof (rechts) passeren (foto: Patrick Scholing)
Maar eenmaal op weg zie ik al mijn medelopers voor mij en merk ik dat mijn benen toch best goed aanvoelen. Versnellinkje erbij dus maar. Zo loop ik de eerste kilometer van de ene groep naar de andere en gaat de eerste kilometer alsnog rap in 3’26”. Ik vind uiteindelijk aansluiting bij Thomas Konings en Johan Boom. Met hen loop ik samen en rapen we wat sneller gestarte lopers op. Het gaat eigenlijk vrij soepel met de harde wind voornamelijk in de rug en de doorkomst na 5 kilometer is 18’20”.
Op dat moment denk ik dat het harder kan. Een negatieve split en het wordt 36-laag. Maar niet veel later moet ik Thomas en Johan laten gaan en kom alleen te lopen. Ik kom nog wel terug bij Arjan Nieborg die daar nog voor liep, maar ik weet mijn plan niet uit te voeren. Het gebrek aan trainingskilometers begint me de das om te doen.
Het viaduct op kan ik nog goed bijbenen, daarna moet ik toch even herstellen. Onder aan het viaduct hebben we acht kilometer gehad en klokken we 29’35”. Ruim een halve minuut langzamer dan bij de eerste loop en nu is het beste er bij mij af. Wat rest is een stuk met harde wind vol tegen. Arjan wil mij op kop manoeuvreren, maar ik geef aan dat ik niet meer harder kan. Daarop verlies ik de aansluiting en laat een gaatje van 10-15 meter. Als ik daarna in de gaten krijg dat er achter me mensen terug komen doe ik nog een poging om een laatste keer te versnellen en ze voor te blijven. Ik kom zowaar weer terug bij Arjan, maar ongeveer 700 meter voor de streep komt dan toch Thijs Aarninkhof er overheen. Ik probeer mee te gaan, maar de souplesse is ver te zoeken.
Daarop laat ik het maar lopen en boemel vervolgens rustig richting eindstreep. Want vooraf had ik gedacht dat onder de 40 minuten een hele klus zou worden, met een beetje goede wil had dit dus zomaar een 36-er kunnen zijn... Tevreden passeer ik na 37’26” de eindstreep. De laatste Woolderesloop ben ik hopelijk weer fit!
Uitslag 3e Woolderesloop:
1. Mark Oude Bennink 32:31
2. Thijs Theunissen 32:55
3. Fabian ten Kate 33:33
4. Sam Landman 33:39
5. Björn Geerdink 34:18 1e M40
6. Rik Spijkerman 34:37
7. Bert Leusink 35:09 2e M40
8. Marcel ten Hove 36:31
9. Michel van der Heide 36:35 3e M40
10. Nico Klein Poelhuis 36:43
11. Thomas Konings 37:05
12. Arjan Nieborg 37:06
13. Thijs Aarninkhof 37:08
14. Rob Lanting 37:10
15. Erik Lentfert 37:26 4e M40
Volledige uitslagen op de site van MPM Hengelo