GRONINGEN - Waren mijn fiets-en looptijd tijdens de UT-triathlon vorige week al een redelijke graadmeter; vandaag tijdens de Cyclespeed Duathlon in Groningen kon ik definitief concluderen dat de vorm stijgende is. Waar ik tijdens de vorige duathlon in Dordrecht nog moest passen met lopen, kon ik nu redelijk van voren mee. Dit resulteerde in een gelijkmatige race, die uiteindelijk net niet met een top-tien plek werd bekroond: elfde overall en derde in de categorie M40+.
 
De dag begon al vroeg vandaag. Ook sponsor Han Vaalt van Step One had zich voor het evenement ingeschreven en het plan was om om half negen vanuit Bornerbroek te vertrekken. Zodoende ratelde mijn wekker al om zeven uur. Na nog even omgedraaid te hebben stond er echter al half acht op de klok... Dus haasten was geboden! Uiteindelijk was ik om kwart voor negen bij Han en om exact negen uur werd in de Step One bus koers gezet naar het Hoge Noorden. Nog altijd ruim op tijd, aangezien de start om 13:00 uur zou zijn en om ongeveer 10:15 kwamen we dan ook als eerste deelnemers aan bij het Zernike Complex van de Rijksuniversiteit Groningen.

     Doorkijkje op het parc fermé door het frame van mijn Scott, met de herkenbare PANalytical-bidon (foto: GSTV Tritanium)
 
Vandaag was niet alleen de derde wedstrijd uit het Cyclespeed Duathlon Circuit (waar ik na mijn tweede plek in Dordrecht dus podiumkansen moest verdedigen in de categorie Masters), maar tevens het Nederlands Studenten Kampioenschap. En aangezien ik momenteel in de afrondende fase zit van mijn scriptie van Nyenrode, had ik mijn studentenkaart toch maar even meegenomen. Ook al had ik niet officieel voor het NSK ingeschreven (eigenlijk ook een beetje onzinnig met 39 jaar  ).
 
Nadat ik met Han het fietsparcours had verkend, waarbij al een flinke hoeveelheid wind woei, was het tijd om in te gaan lopen. Om iets voor enen werden alle deelnemers verzocht achter de startstreep plaats te nemen en daarna begon het duathlon-feest! Vanaf de start was uiteraard Armand van der Smissen snel weg, maar een nieuw gezicht heeft zich inmiddels onder de duathleten gevoegd: oud 1500-meter loper Gert-Jan Liefers. Hij was het dan ook die de eerste run dicteerde. Daarachter deden de meeste toppers niet voor elkaar onder. Ik liep in een groepje met o.a. Martin Veenhuizen (M40+ en winnaar van de sprintafstand tijdens de Wintertriathlon Twente), Stefanie Bouma en Henk-Jan Dolsma.

         Doorkomst eerste ronde: ons groepje wordt aangevoerd door Florian Schmidt (71), gevolgd door Martin Veenhuizen
                                        (lichtblauwe outfit), Henk-Jan Dolsma (103) en ik (37) (foto: GSTV Tritanium)
 
Iets daarvoor de tweede Master achter Armand van der Smissen, Ben Plantinga. Ben pakte in de eerste ronde een gaatje van 20 meter, maar liep daarna niet meer verder weg. Na twee rondes merkte ik dat ik toch nog iets aan inhoud tekort kom en wat last had van de verkoudheid die ik na de UT-triathlon vorige week heb opgelopen. Ik moest het groepje iets laten gaan en besloot de eerste run van ongeveer 5 kilometer uiteindelijk in 16'14" met een kleine achterstand van ongeveer 20 seconden op o.a. Stefanie Bouma en Martin Veenhuizen. Ben Plantinga was na een snelle wissel inmiddels gevlogen.

                    Vlak voor het ingaan van de wisselzone met een acceptabele 16'14" over 4.8 km (foto: GSTV Tritanium)
 
Op de fiets was het eerste dat ik zag dat kanshebber Michel van de Wall met een lekke band de strijd moest staken. Zuur als je helemaal uit Limburg komt. Stefanie Bouma had ik op de fiets snel te pakken. Martin Veenhuizen was een ander verhaal, met hoge trapfrequentie naderde ik wel maar langzaam. Zijn voordeel was ook dat hij een andere rijder voor zich had, met name op het eerste stuk stond de wind vol tegen. Maar stukje bij beetje kwam ik dichterbij en tot mijn verbazing zag ik bij de rijders voor me die ik steeds dichter naderde ook Enschedeër Pim de Kok rijden. Die zat dus ook een stuk minder ver van voren dan de vorige keer. In fietsronde twee wist ik op het stuk met volle tegenwind weer het verschil te maken en trapte lekker door. Wel had ik het gevoel dat ik af en toe een te zwaar verzet draaide, maar dat werd later pas bevestigd. In ieder geval een goede inhaalrace en een behoorlijke fietstijd, waardoor ik binnen de top-tien aan de afsluitende run begon. Wel even schrikken was het toen ik bij terugkeer van de tweede ronde een andere kanshebber, Dirk Londema van TVA, gewond in de berm zag liggen. Hij was blijkbaar frontaal in aanraking gekomen met een achterblijver die net aan ronde twee begon.

Na het fietsen terug bij het parc fermé, achter me Jasper van Olst die ik tijdens het fietsen had teruggepakt en ook lopend voor
                                                                         zal blijven (foto: GSTV Tritanium)
 
Waarschijnlijk heb ik in het parc fermé ook Gert-Jan Liefers nog ingehaald, want dat was de eerste die me tijdens de afsluitende run weer voorbij kwam. En hoe. Ik had echt het gevoel dat ik stil stond, indrukwekkend. Kort daarna kwam ook Pim de Kok me weer voorbij, hij loopt dus vooralsnog beter dan ik momenteel. Of hij heeft zich gewoon goed verbeterd de afgelopen winter. Mijn zorgen waren gericht op de eerste master achter mij, Martin Veenhuizen. Ik had echter met het fietsen voldoende marge opgebouwd (bijna een minuut) en tijdens de laatste twee ronden lopen kwam hij ook niet meer dichterbij. Eenmaal de hoek om richting finish zag ik ook voor het eerst de tijd lopen, 59'58", 59'59"... met een sprint lukte het helaas niet om net onder het uur te finishen, 1h00'01".
Daarmee wederom een mooie podiumplaats in de categorie Masters (hoewel daarvoor geen aparte huldiging was door de organisatie, beetje jammer). En officieus als Nyenrode student ook nog vijfde in het klassement van het NSK ;-)
 
Ook sponsor Han van Step One kon terugkijken op een geslaagd debuut op de duathlon: 1h08'35" en daarmee 45e overall en 11e in de categorie Masters.
 
uitslagen Cyclespeed Duathlon Groningen:
 
1. Armand van der Smissen        56'22" (1e M40+)
2. Wim Nieuwkerk                          56'41" (1e NSK)
3. Mark Oude Bennink                   57'15" (2e NSK)
4. Roland Besselink                      57'41"
5. Ben Plantinga                             58'23"
6. Gert-Jan Liefers                         58'40"
7. Erik van der Heijden                  58'56"
8. Raimond van der Boom           59'02"
9. Pim de Kok                                  59'24" (3e NSK)
10. Henk-Jan Dolsma                   59'53" (4e NSK)
11. Erik Lentfert                        1h00'01" (3e M40+)
12. Jasper van Olst                   1h00'15"
13. Martin Veenhuizen              1h00'41" (4e M40+)
14. Florian Schmidt                   1h00'52"
15. Anton Kooijman                   1h01'07"
 
45. Han Vaalt                             1h08'35" (11e M40+)
 
dames
1. Stefanie Bouma                   1h03'47"
2. Monique Burger                   1h04'48"
3. Jolien Janssen                    1h07'47" 

ENSCHEDE - Zo langzamerhand begin ik toch echt te twijfelen. Moet ik triathlons maar voor gezien houden en me volledig gaan toeleggen op de duathlons? Vorig jaar was het zwemmen op de UT triathlon een drama. Maar met goede trainingen maakte ik afgelopen jaar progressie en onlangs zwom ik in wetsuit zowaar 8'23" over 500 meter. Zonder zo'n pak ging het inmiddels in 9'30" en dat was ook mijn richttijd vandaag in het UT-bad. Tot een golf water bij het inademen in de derde 25 meter mijn ademhaling volledig uit het ritme haalde. Dit kostte me tussen de een en anderhalve minuut zwemtijd en tevens de overwinning in de categorie Masters.
 
Voor ik het zwembad inging was de doelstelling echter: proberen op het podium te eindigen in de categorie Masters en in de top 10 overall. Achteraf zijn die doelstellingen gehaald, dus echt ontevreden kan en mag ik niet zijn. Maar als je weet dat er meer in zit en waar je de tijd hebt laten liggen...
Vorig jaar overkwam me in datzelfde bad overigens precies hetzelfde. Toen resulteerde het in een nog grotere baggertijd, 13'29" (maar dat was inclusief wissel). Dus de 11'07" (inclusief wissel: 13'09") die ik nu op de klok zette was eigenlijk nog winst ook, maar ten opzichte van wat ik op de training doe verlies ik dus zeker meer dan een minuut. Toen ik 's ochtends met clubgenoot en vriend Pascal Wittendorp richting de UT reed was ik er dan ook zeker van overtuigd dat ik hem al met zwemmen voor moest kunnen blijven.

  Over op schoolslag en recupereren met een overdosis chloor in mijn luchtpijp (links), later weer herpakt en terug naar crawl
                                                                 de schade beperkend (rechts; eigen foto's)
 
Toen ik door de eerste zwemmer werd gedubbeld pakte ik de crawl weer op en volgde vervolgens weer redelijk simpel. Alleen jammer dat ik toen ik mijn voorgangers weer terughaalde, die mij niet lieten passeren. Voordeel was dat ik daardoor redelijk fit aan de wissel en het fietsen kon beginnen. Mijn voorgangers uit de zwembaan rende ik meteen op weg naar het parc fermé voorbij, had snel startnummer en helm aan en begon aan vijf ronden fietsen over het campusterrein; goed voor ongeveer 19 kilometer.
 
De frustratie van het zwemmen gooide ik er flink uit en had meteen een goede pedaalslag te pakken. Ik kwam er toen ook achter dat Pascal flink harder had gezwommen dan ik (9'51", knappe tijd), want ik haalde hem pas aan het eind van mijn eerste fietsronde in. De een na de ander werd opgeraapt en ondanks het feit dat ik zonder teller fiets, wist ik dat het met het tempo wel goed zat. Aangezien ik de afgelopen week weer op Mallorca vertoefde heb ik daar van de gelegenheid gebruik gemaakt om nog lekker wat fietskilometers te maken. Uiteindelijk had ik individueel overall de snelste fietstijd (alleen de fietser van het snelste trio team was 12 tellen sneller). In vergelijking met vorig jaar: twee minuten sneller gefietst, 27'43". Even omgerekend betekent dat een moyenne van 41.13 km/h, en dat op een redelijk technisch parcours met veel bochtenwerk.

    Bezig om de snelste individuele fietstijd van de dag te klokken en het zwemdrama goed te maken (foto: Antoine Veenstra)
 
In de wisselzone verloor ik ook nog even wat tijd door mijn plek in het parc fermé met de fiets voorbij te rennen. Daarna wilde ik bijna aan de verkeerde kant het parc fermé uit; gevolg van het feit dat vorig jaar aan de andere kant het parc fermé verlaten moest worden. Maar met een snelle 180º draai herstelde ik mijn fout en had meteen een goed tempo te pakken voor de afsluitende vijf kilometer. Al snel had ik de twee koplopers van mijn serie in zicht, Bjorn Luchies en junior Scott Hentzepeter. Al snel had ik de eerste te pakken en ook Scott Hentzepeter kwam steeds dichter op mijn netvlies. Na de eerste van drie ronden had ik hem te pakken en vanaf dat moment stond ik de leiding in de tweede startserie niet meer af.

                  Het punt waarop ik de leiding neem in de tweede serie en Scott Hentzepeter (TV Argo) passeer (eigen foto)
 
Ik bleef lekker in het tempo doorlopen, aangezien ik wist dat er nog een aantal snelle mannen en Masters in de laatste serie zouden komen. En met het zwemmen had ik al genoeg laten liggen. Dus flink doorlopen was het devies. Zonder echt te forceren liep ik een heel constante 5 kilometer (de drie rondetijden waren vrijwel exact hetzelfde: 5'23"-5'23"-5'22"). Op het eind nog even een eindsprint eruit geperst om te finishen in een looptijd van 17'56" en vervolgens wachten op wat de snelle mannen in serie vier zouden gaan doen...

                                                  Eindsprint om uit te komen op een eindtijd van 1h00'36" (eigen foto)
 
Uiteindelijk streden de broers Stefan en Martijn Paalman zoals verwacht om goud en zilver. De jongste, Stefan, won ditmaal met een goede eindtijd van 56'18". Eén voor één kwamen de mannen binnen en ik begon zowaar te geloven in de eindzege in de Masters-categorie. Helaas kwam de eerste Master, de Duitser Guido Pesch, net een half minuutje voor mijn tijd binnen in 1h00'07". Van mijn verwachte overige concurrenten kwam Aje Niks (snelste looptijd in 17'16") een twintigtal seconden tekort. Hetzelfde gold voor Bas Germs en Tom Tiehatten, die ik als snelle zwemmers vreesde.
 
Conclusie is dat ik een goede achtste heb neergezet, met ruimte voor verbetering (ja ja het zwemmen, wat een verrassing). Hopelijk wil dat nu eens een keer gaan lopen tijdens de wedstrijden. Een wedstrijd derhalve waar ik met gemengde gevoelens op terugkijk: de doelstellingen gehaald, maar waar duidelijk meer in had gezeten - waarschijnlijk een lage 59-er. Maar toch ook wel weer geinig om met zo'n bagger zwemtijd zo kort te eindigen. Kortom, we geven de triathlons nog niet op!

                       Toch blij met een tweede plaats, de studentikoze kokosnoot-trofee en het bosje bloemen (eigen foto)
 
Ook Pascal was zeer tevreden met zijn prestatie: hij kwam tot 1h11'27", een verbetering van 5 minuten ten opzichte van een eerdere wedstrijd in Holten enkele jaren terug.
Daarnaast kan ik melden dat ik sinds kort deel uit maak van het sponsorteam van Step One. Dit was mijn eerste wedstrijd in de nieuwe outfit van Step One in samenwerking met Saucony. Uiteraard ben ik blij met het vertrouwen dat deze hardloopspeciaalzaak uit Borne in mijn loop- en triathlonprestaties stelt. Daarom ben ik ook tevreden dat ik dat in de eerste officiële wedstrijd meteen heb kunnen terugbetalen met een podiumplek.
 
Uitslagen 25e UT Triathlon (1/8 individueel):
 
1. Stefan Paalman                   0h56'18"
2. Martijn Paalman                   0h57'43"
3. Jendo Visser                         0h58'26"
4. Guido Pesch (GER)             1h00'07" (1e M40+)
5. Erik Lentfert                         1h00'36" (2e M40+)
6. Aje Niks                                  1h00'54" (3e M40+)
7. Erik Verburg                          1h01'01"
8. Scott Hentzepeter                1h01'25"
9. Maarten van Leeningen      1h01'33"
10. Hans Dat                             1h01'54" (4e M40+)
 
dames
1. Petra Stöppler (GER)         1h03'40" (1e D40+)
2. Saskia Bekhuis                   1h04'56" (2e D40+)
3. Esther Geerlings                 1h10'33" (3e D40+)
4. Paulien Schokker                1h12'36"
5. Sandra Oplaat                      1h13'21"