ENSCHEDE – Twijfels, twijfels. Door blessureleed heb ik mijn draai vanaf maart niet meer kunnen vinden. De triathlon van Breukelen daarom maar laten schieten en ook de Kastelenloop was nog niet van een dermate niveau dat ik veel vertrouwen had in mijn loopkunsten. Aan de andere kant: dit is triathlon. Dus er zijn nog twee andere onderdelen om je op te testen. Een paar dagen voor onze bruiloft besloot ik daarom toch maar te starten op de UT Triathlon. Die viel me achteraf niets tegen: met 58’23” was ik er sneller dan ooit tevoren.

Het blijft zoeken met de trainingsuren. “Geen zin” en “geen tijd” vechten om voorrang in mijn leven en met een bruiloft op 21 mei was de UT Triathlon, drie dagen eerder, ook nog eens niet echt ideaal qua planning. Aan de andere kant was het wellicht ook een welkome afleiding tussen alle voorbereidingen door. Omdat het ook de openingswedstrijd in de 1e divisie was, besloot ik er een lekker dagje uit van te maken om mijn team te kunnen aanmoedigen.

In een eerder stadium (januari) had ik al aangegeven niet op de 1e divisie teamwedstrijd te willen starten. Juist vanwege de bruiloft enkele dagen later en omdat mijn zwemprogressie me nog niet echt tevreden stemde. Individueel ingeschreven dus. ’s-Ochtends was ik getuige hoe mijn teamgenoten op de individuele mini-sprint huishielden: met 4 man bij de beste 14 werd al een straatlengte voorsprong opgebouwd op de concurrentie en stond Tri Team van Wijnen na de ochtendserie onbedreigd eerste.

                           Bezig aan een degelijk zwemonderdeel, maar niet waarop ik hoopte (foto: Hennie Alink)

Daarna was het de beurt aan de individuele series. Ik start in de laatste en snelste serie. In mijn baan allemaal gelijkwaardige zwemmers, die rond de 8:30 op 500 meter zwemmen. Daardoor wordt de eerste 50 meter een gevecht waarin niemand elkaar ruimte geeft. Na de eerste 50 meter sluit ik daarom maar achteraan in de trein, dat kost het minste energie. Maar helaas breekt het dan daarvoor, waardoor ik dus de aansluiting mis met Jelmer Lenstra. Dit kost me uiteindelijk ongeveer driekwart minuut.

     Niet brutaal genoeg geweest en achteraan het treintje aangesloten, daardoor de aansluiting gemist (foto: Hennie Alink)

Na ongeveer 8:45 tik ik de kant aan, klim eruit en dan de trap af en parc fermée in. Een snelle wissel brengt me op het fietsparcours en omdat het slechts een kleine 20 kilometer is besluit ik meteen vol gas te geven. Al meteen is het inhalen geblazen en na 1 ronde haal ik teamgenoot Marcel ten Hove in; een ronde later kom ik voorbij Henri Beverdam, Jeroen Jansen en Michel Huisken. Ik klok mijn ronden en zie dat ik ongeveer 5’30” over een rondje doe. Dat is sneller dan ik hier ooit gefietst heb.

In de derde ronde wordt ik dan nog gehinderd op de haakse bocht achter op het parcours, waardoor ik in de remmen moet. Als er weer ruimte komt en ik de achterblijvers in kan halen gaat het gas er weer op. In de vierde ronde passeer ik dan Ardjan de Groot en iemand van Triade, die proberen aan te haken. Daarop nog maar wat gas erbij, ik hoef geen wagonnetjes aan mijn trein. In de laatste ronde raap ik ook nog Tim Zoetebier van Triami op en na 26’50” ben ik terug in de wisselzone. Bijna een minuut sneller gefietst dan ooit tevoren hier.

                       Voor het gevoel gaat het niet hard, maar toch op weg naar 18'21". Basisniveau is OK (foto: Hennie Alink)

Dan het grote vraagteken, het lopen. Ik wist dat ik door mijn achillespeesblessure niet voluit kan, maar omdat ik inmiddels redelijk van voren lig (6e) probeer ik te kijken hoe hard het kan. Het voelt aan als intensieve duurloop. Het is warm. Echt hard gaat het niet en ik word dus ook weer door twee man ingehaald die ik normaal gesproken voor moet kunnen blijven. Bij het ingaan van de derde ronde hoor ik dat de speaker achter mij de komst van Edward Hertsenberg aankondigt. Voor mij reden om er toch nog een schepje bovenop te doen. Aan de finish houd ik zes seconden op Edward over. Hij liep met 17’04” ook belachelijk hard. Maar mijn 18’21” viel me niet eens tegen. Topfit was dit waarschijnlijk een minuutje sneller geweest en was mijn PR op de achtste eraan gegaan. Eindtijd 58’23”, 8e overall en 2e M40. Mijn betere zwemmen biedt weer perspectief op nieuwe PR’s! Nu het lopen weer op niveau krijgen en de blessures de baas blijven.

                 Op weg naar een snelste tijd ooit op de UT Triathlon in 58'23". Maar het kan nog sneller... (foto: Hennie Alink)

Daarna bleef ik nog kijken naar de ontknoping van de teamtriathlon. Ons team lag dus afgetekend eerste, maar na het zwemonderdeel komt VZC 2 bijna gelijktijdig uit het water. Omdat Koen zijn fiets valt in de wisselzone verliest hij daar bijna een minuut, waardoor iedereen verbaasd is dat ons Tri Team van Wijnen na de eerste ronde als tweede doorkomt. Maar al snel wordt orde op zaken gesteld: na de tweede ronde liggen we al weer eerste en met de snelste looptijd wordt de eerste wedstrijd in de 1e divisie onbedreigd gewonnen. De eerste slag is binnen!

                                  Debuut in de eerste divisie met winst voor ons Tri Team van Wijnen! (foto: Hennie Alink)

Uitslag 29 UT Triathlon (1/8e):

1. Guido Gosselink                 TC Twente                     55:23 1e M40
2. Devi Wolthuizen                   DSTV Aloha                  55:52
3. Stan van der Meer               VZC                                 56:49
4. Jessie Muller                       Step One                        57:24
5. Tim Zoetebier                      Triami                             57:47
6. Jelmer Lenstra                    GSTV Tritanium            57:53
7. Klaas Jan Arkema              Triade                             57:53
8. Erik Lentfert                       Tri Team van Wijnen    58:23 2e M40
9. Edward Hertsenberg         TC Twente                      58:29 3e M40
10. Ruud Blikman                                                            58:35
11. Marcel ten Hove                Tri Team van Wijnen    59:10
12. Ardjan de Groot                 NTB                                59:21

Uitslag 1e divisie triathlon:

1. Tri Team van Wijnen                        1:40:12
2. Sportersvoeding.nl/TV Arnhem      1:41:10
3. Tri Team Groningen 2                      1:41:41
4. TC Twente 2                                       1:42:02
5. VZC 2                                                   1:42:10
6. Wilmink Poedercoating/Triotters    1:42:29
7. De Dolfijn 2                                         1:43:44
8. Dare2Tri/TV Dordrecht                      1:44:13

Volledige uitslagen op de site van UT Triathlon

DIEPENHEIM – Dit weekend had de aftrap moeten worden voor een lang en mooi triathlonseizoen. Door de fysieke problemen waarover ik al eerder berichtte zit ik letterlijk en figuurlijk echter zo slecht in mijn vel dat ik heb besloten de triathlon van Breukelen te cancellen. Sterker nog, op dit moment denk ik er sterk over om alle triathlons voorlopig op hold te zetten en eerst maar weer eens helemaal gezond te worden. De afzegging voor Breukelen opende echter wel de deur naar een evenement met ons triathlonteam: de gloednieuwe Kastelenloop in Diepenheim. Een halve marathon in estafettevorm. Deze leverde ons de winst overall en als team op.

Een week na Enschede stond dus alweer een halve marathon op het programma. Dit keer echter in estafettevorm. De rolverdeling was om deze met Marcel en Rudi te lopen. Maar ook Rudi heeft last van een blessure (kuit) en zou uit voorzorg niet starten. Ik besloot vlak voor Enschede de oude zooltjes van Loopcentrum Nijverdal weer van stal te halen en sinds ik daar mee loop heb ik weinig tot geen reactie op de achillespees. Dus in dat opzicht konden er eindelijk weer een beetje kilometers gemaakt worden na acht weken klungelen en weinig trainen. Voor de etappe van Rudi werd Stefan Paalman gevonden als stand-in, waarmee ons supertrio weer compleet was.

                                            Marcel bouwt al meteen een ruime voorsprong op in de eerste lus

Om exact 11 uur werd het startschot gegeven door teammate Ronny. Het gaat gelukkig langzaam weer beter met hem. Nog wel een lang revalidatietraject voor de boeg, maar het was goed te zien dat hij vooruitgang boekt. Zijn startschot was dan ook uitbundig met een batterij confettikanonnen, die de eerste lopers vol bedekte onder een laag plakkerige slierten.

Marcel was meteen van kop af weg en bouwde zo aan onze voorsprong in deze premiere. Ik ging ondertussen nog wat warmlopen en verkende de wisselzone, die me aanvankelijk niet helemaal duidelijk was. Na iets meer dan 20 minuten kwam de voorfietser in zicht, teken dat de eerste loper in aantocht was. En inderdaad, het was Marcel. Met daarachter helemaal niemand, dus ik had een zee van voorsprong toen ik aan de tweede lus begon.

                     Op weg voor mijn aandeel in de estafette, een lus van bijna 10 kilometer door de mooie landerijen

Ik steek aardig fanatiek van wal. Marcel liep de eerste lus van 6.2 kilometer in 22:03. Ik moest vervolgens de langste lus lopen van 9.6 kilometer. Deze liep aanvankelijk door de straten van Diepenheim, maar ging al snel naar het prachtige buitengebied. Zelden zo’n mooie omgeving gehad tijdens een wedstrijdloop, echt genieten. De voorsprong was meer dan 2 minuten, dus na mijn aanvankelijke bliksemstart en met mijn blessure in het achterhoofd neem ik na een kilometer of twee wat gas terug.

Daarna volgen wat lastige onverharde passages, waaronder een heel stuk langs de Berkel door gras. Maar ook daar gaat het relatief goed. Als ik dan na een kilometer of 7 achterom kijk zie ik toch dat er mannen aan het naderen zijn. Teken om het gas er toch maar weer op te gooien. Op het verharde deel pak ik dan weer een goed tempo op en houd daarmee de teruggelopen voorsprong intact. Anderhalve minuut ingeleverd, maar nog bijna driekwart minuut over. Ik wissel op Stefan, die het dan mag afmaken in de laatste lus.

Terug van een prachtige run, klaar om te wisselen op Stefan                                   Stefan vertrekt voor de laatste lus

Stefan loopt in die lus van 5.3 kilometer weer wat uit, ongeveer driekwart minuut, waardoor we met ongeveer anderhalve minuut voorsprong winnen. Eindtijd is heel behoorlijk, 1:20:07 gezien het lastige parcours. Maar als ik fit ben was dit zeker twee minuten sneller geweest.  Omdat we, naast het snelste team, ook het snelste bedrijventeam zijn, mogen we met twee joekels van bekers naar huis. Eentje kan mooi bij de sponsor staan (Tjellens), ander bij de naamgever van ons team (Sportschool & Fysio Van Wijnen).

Voor wat betreft de voortzetting van het seizoen blijven de twijfels. Het is op dit moment dus niet slecht, maar ook niet goed. Maar eens kijken of ik ga starten op de UT Triathlon of dat ik het begin van het seizoen nog even uitstel.

                                        Twee flinke bekers voor team Tjellens/Tri Team van Wijnen. Mooi begin van 2014!