De cross in Markelo vond vroeger altijd plaats op de Herikerberg. Liepen we heuvelop, heuvelaf, ergens in de buurt van dat vakantiepark. Dan praat ik over eind Jaren ’80. Toen ik weer begon met atletiek in 2008 heb ik ook al eens op de motorcrossbaan op de Herikerberg gelopen. Ook een uitdagend parcours. Daarna verhuisde de cross voor jaren naar de Bovenberg, waar de beruchte trap een mooie scherprechter was. Bij slecht weer had ik altijd meer moeite met het blubberpad waar we overheen moesten.
Inmiddels is de cross weer verhuisd en vond dit jaar voor het eerst plaats tegenover het zwembad. Nagenoeg vlak, dus een snel parcours. Wat zou ik kunnen op een 5 kilometer cross? Na de enkelblessure was ik weer op de goede weg, de Smokkeltrail drie weken eerder ging prima, maar echt snelheidswerk heb ik al tijden niet meer gedaan.
Ik ga maar ergens achterin staan bij de start en hobbel rustig mee. Echt veel harder kan ik ook niet trouwens: ik kom echt longinhoud tekort en ben niet meer gewend om kortere afstanden op een hoog tempo te lopen. De hele week ben ik ook ziek geweest en niet kunnen trainen en een week eerder heb ik bij het MTB’en nog een aanvaring gehad met een boom. De eerste ronde loop ik in een prima 10’40”.
De tweede ronde weet ik dan voor mijn gevoel wat te versnellen. Marlin Snuverink loopt voor me en haal ik bij het begin van de tweede ronde in en meerdere mensen die snel zijn gestart pak ik terug. Ik kom dan bij een asielzoeker uit Schalkhaar die lekker loopt, maar me er niet langs wil laten; iedere keer als ik versnel, versnelt hij ook. Dan maar samen. We pakken zo in de laatste kilometer nog een groepje terug en zo finish ik in de tweede ronde met een eindtijd van 21’28” netto en een tweede rondje van 10’38”. Mooi constant gelopen.
Het begin is er weer!