Na de eigenlijk erg makkelijk gelopen Springendalloop in 41’36” een week eerder had ik er wel vertrouwen in dat het nog wel onder het uur moest kunnen. Want op de weg loopt natuurlijk vlotter dan in het bos, plus de Zevenheuvelenloop heeft een rap parcours. De verjaardag van mijn nichtje Bo gooide echter roet in het eten. Geen verwijt, een constatering. Met een allergie voor dieren was ik goed de Sjaak die avond, want sinds een half jaar hebben mijn zus en haar gezin een hond. Geen probleem, alleen kan ik daar niet zo goed tegen en word ik erg benauwd. Niet echt handig als je een dag later een wedstrijd moet lopen. Maar ook hier: een keus. Ik had ook thuis kunnen blijven. Maar daarvoor vind ik sportwedstrijden echt niet belangrijk genoeg meer. Nu een hartstikke leuke avond gehad.
Ruim op tijd arriveren we in Nijmegen, waar we intrek nemen in onze vaste bivak (adres geheim). Hier kunnen we rustig en warm zitten tot een half uur voor de wedstrijd. Na wat inlopen en versnellingen voel ik al dat het misse boel is: ik ben nog steeds benauwd en krijg weinig lucht. Arnold vertrekt naar het eerste vak, ik neem plaats in het tweede vak. Het lukt zowaar nog om redelijk vooraan te komen, maar waarom ik dat doe is me eigenlijk een raadsel. Wellicht toch hoop op een goede dag.