Met een start om 11:15 vertrokken we die ochtend om 09:45 op de fiets vanuit Hengelo. “We” zijn Bart Nijkamp en ik. Met een zeer lange historie in feesten en partijen, uitgaan, Münchener Oktoberfesten en samen goed voor ruim 50 jaar carnavalservaring. Nu samen op weg naar een hardloopwedstrijd. Weer eens wat anders.
Na iets meer dan drie kwartier komen we in De Lutte aan. Startnummer ophalen, opspelden en inlopen. Vorig jaar miste ik nog de start en begon van helemaal achteraan, nu ben ik ruim op tijd en loop lekker ruim in. Vlak voor de start kom ik Bart dan weer tegen en omdat ik vooraan wil starten loop ik via de oude startstraat om, Bart loopt mee. En zo komt ook hij op de eerste startrijen te staan.
De laatste wedstrijden ben ik steeds rustig begonnen om daarna te kunnen versnellen. Omdat ik nog steeds in een rustperiode zit is het plan vandaag niet anders: de eerste viif kilometer op reserve, daarna het gas erop. Na het startschot maak ik wel even vaart, want anders ben ik bang dat ik mensen ophoud.
Zo loop ik vrij rap in een groepje van een man of vier. Daarvoor de OLC-lopers Robin Veldboer en Marc Kokkelink, op enige afstand wij met een groepje. Omdat ik het tempo iets terugneem op de Farwickweg, waar het vervelend omhoog loopt, raak ik dan de aansluiting kwijt. Alleen Almeloër Serge ter Harmsel pak ik dan weer terug en daar loop ik vervolgens eigenlijk de hele verdere race mee samen.
Zoals gepland blijft de intensiteit net onder wedstrijdtempo tot kilometer vijf. Dan zit er ook nog de klim naar Landgoed De Wilmersberg in, de Koppelboerweg. Daar moet ik wederom even passen. Bovenop ligt echter het vijf kilometer punt en loopt de route naar beneden. Tijd om een tempootje erbij te doen!
Met drie kilometers van rond de 3’50” zie ik dat ik weer steeds dichterbij kom op de lopers voor mij en ik kom weer bij Serge ter Harmsel. Een van de lopers uit de groep voor ons pakken we weer terug en omdat ik goed de vaart erin heb dicteer ik daarna het tempo. Dat gaat lekker, tot we weer vlak bij De Lutte zijn. Het laatste stuk dat daar omhoog loopt verlies ik weer de aansluiting. De negende kilometer gaat dan in 4’04”. Toch nog net iets te zwaar qua lichaamsgewicht om de zwaartekracht te overwinnen.
Het laatste stuk door het bos heb ik dan een achterstand van een 50-tal meters op Serge ter Harmsel, die nog de loper voor ons weet terug te pakken. Ik zie dat ik op een mooie tijd uit ga komen en hoef niet tot het uiterste te gaan: 38’32” bruto, 38’30” netto. En ja, het is 9,6 kilometer, maar van voorgaande jaren weet ik dat deze tijd een goede graadmeter is voor een tien kilometer. Dus hopelijk weet ik dit ook weer neer te zetten straks tijdens de Wooldereslopen. Tevreden!