Zo reed ik die zondagochtend naar Losser voor een trail van 27 kilometer. Inlopen hoefde niet per se, want ik ging hem als duurloopje doen. Geen stress, lekker 27 kilometer rustig aan hobbelen op een tempootje van 10-11 kilometer per uur.
Bij de start ga ik dan ook lekker achteraan staan. De fanatiekelingen voor de winst staan op de eerste rij en zijn bij de start vlot weg. Ik zet me daarna in beweging en we verlaten de baan van Iphitos. Over de voetbalvelden van KVV Losser (ooit eens de Losserloop hier gedaan) en dan al meteen mooie stukjes: openluchttheater en een paardenstal door.
Van daaruit verlaten we Losser en lopen we het buitengebied in. Allemaal bekend terrein, op weg naar de Dinkelcross en ook in het verleden de Drielandenloop gingen hier langs. Enige verschil is dat we nu echt trailen: door het weiland. Machtig mooi. Ik begin mijn draai te vinden en loop lekker op de gewenste 10-11 km/h.
Met een fraaie lus komen we dan op nog meer bekend terrein: het parcours van de Dinkelcross. Een van de mooiste crossen nog steeds van Twente en vaak op het podium mogen staan. Ondertussen krijg ik de eerste te snel gestarte deelnemers in het vizier en begin wat mensen in te halen. De zandvlakte over, het lusje zit erop en daarna richting Duitsland. Dit gedeelte ken ik nog niet.
Daar staat een halve ruïne, waar de gelegenheid is om een fotootje in een lijst te maken. Uiteraard stop ik hier even voor. Geinig!
De tocht vervolgt langs het klooster van Bardel en na wat uitdagende stukken door sloten kom ik na 18 kilometer bij een verversingspost. Daar stop ik even, even rustig een gelletje nemen, wat drinken en weer verder, het bos in.
Dan terug via de openwater afgravingen bij Bardel (mooi!!) en op naar de grens. En uiteraard heet het niet voor niets de Twentse Smokkeltrail: vlak voor de grens krijg ik een pakje roomboter in de handen gedrukt, dat ik de grens over moet smokkelen. De douane beambten van dienst zijn streng, maar bij het zeggen van “Ik kom oet Losser en wet van niks” mag ik door.
Het laatste stuk komt dan samen met de 14 kilometer trail, ik versnel nog even tot op de baan om onder de 2 uur 30 te komen en dat lukt ruimschoots. Bij de finish ontvang ik een duurzame houten medaille en een krentenwegge, die ik mooi kan oppeuzelen met mijn gesmokkelde boter. Wat een prachtig evenement. Volgend jaar weer!