De rest van het gezin ging ook mee kijken en het werd dus een leuk uitje. Na me aangemeld te hebben kon ik gaan inlopen. Het overbekende rondje was na acht jaar nog altijd onveranderd. Dus toen ik het eerste stuk had gehad, met nog een tiental minuten op de klok, heb ik me maar niet aan de tweede lus gewaagd.
(alle foto's waar niets vermeld: Janneke Lentfert)
In voorbereiding op 2018 heb ik besloten de balans in mijn leven lekker zo te houden als het is. Voelt heerlijk. Veel met de kinderen kunnen doen en dan maar iets minder hard allemaal. Dus maximaal 7-8 uur trainen per week. En dan maar zien wat dat voor resultaten brengt. Ik ga er in ieder geval weer twee halve triathlons mee doen: Ironman 70.3 Mallorca en Challenge Herning. Daarvoor heb ik mijn oude trainingsschema’s van Chris Brands weer uit de kast gehaald en die waar nodig aangepast in omvang. We zullen zien wat de mogelijkheden zijn met minder uren.
10:30 uur. Het startschot. Ik sta niet, zoals vroeger, vooraan, maar heb lekker de luwte opgezocht. Zeker in de eerste ronde wil ik rustig aan doen. Het schema schrijft voor dat ik die eerste 2.5 kilometer mijn hartslag niet hoger mag hebben dan in D4, dus ik hobbel lekker relaxed mee. Het gaat toch nog wat harder dan ik verwacht, want er lopen wat mensen om me heen die ik verder van voren had verwacht, o.a. Guido Gosselink.
Als het na de eerste ronde dan harder mag gaat er een tandje bij. En ook dat gaat soepel en makkelijk. Ik loop eigenlijk vrij simpel verder naar voren in het veld. Ik haal mensen in en ik hoor dat sommigen proberen mee te gaan, maar ik heb voor mijn gevoel echt veel over. Halverwege de tweede ronde kom ik dan bij Ronnie Leusink van ASV. Ook daar ga ik voorbij, maar nadat we de finish voor de tweede keer passeren en we weer het lastiger stuk het bos ingaan gaat hij er weer voorbij. Ik volg eigenlijk wel makkelijk.
Ik weet dat met name op de rechte stukken ik wel lekker tempo kan lopen. En inderdaad, in die derde ronde op de vlakke stukken met fietspaden ben ik er weer bij en loop er dan voorbij. Eigenlijk sla ik daarna ook simpel een gat en ik denk dat ik er van af ben, maar aan het eind van die derde ronde schiet het ineens in de achillespees. Hij wordt helemaal stijf en hard en ik overweeg om uit te stappen.
Aangezien ik al zeker twee van de zes crossen ga missen (Losser en Eibergen) besluit ik de race toch maar te beëindigen. Ik moet echter wel flink terug in tempo. Die laatste ronde word ik echter nog maar door een persoon ingehaald, Guido had nog extra energie over in die laatste ronde. Achter mij komt dan ook nog Daan Hardon van Sisu opzetten, maar die weet ik dan nog net voor te blijven.
Eindtijd: 46’07”, 23e overall en 6e M40. Toch wel een aardig verschil met de 40’28” die ik in 2009 liep en de 2e overall plek toen. Maar ach, ik ben inmiddels 47, dus zo gek is het nu ook weer niet. Gewoon leuk om hier weer te mogen lopen, waar ik als D-junior op 13-jarige leeftijd mijn eerste crossje liep.