Heerlijk, zo’n loopje door je eigen achtertuin. Het was alweer mijn vierde deelname, telkens op de 6 kilometer: in 2008 mijn eerste keer, toen nog met aardig overgewicht, in 25’26”. Een jaar later was ik al beter afgetraind en volop in opbouw naar een succesvol seizoen. 23’16” was toen het resultaat en leidde naar een 4e plek bij de senioren. In 2010 deed ik mee om de winst, maar op kop met Frank Pol en Edwin Veenstra scheurde ik na een kleine 3 km een spier in mijn rechterkuit. Winnende tijd toen 21’29”, dus zou ongetwijfeld ook rond de 21’30” zijn gefinisht. Vorig jaar was ik geblesseerd en dit jaar dus weer terug op de loopschoentjes. Vooraf zou ik tevreden zijn geweest met een eindtijd onder de 23 minuten, dus dat ben ik dan ook maar (22’54”).
Na de inschrijving en een rondje inlopen om de vijver viel het startschot om 10:25 uur. Ik startte behoudend. Ik had aan de eerste Woolderesloop van vorige week aardig stijve kuiten overgehouden. Ik loop sinds mijn rentree in 2008 op aangepaste orthopedische zolen om mijn achillespezen te ontzien. Sinds kort loop ik echter op nieuwe schoenen van Saucony, de Kinvara. Hierin gebruik ik deze zolen niet meer, waardoor de belasting in de kuit blijkbaar anders wordt. Gelukkig geen reactie op de achillespezen, maar wel hoger in de kuit dus. Met de spierscheuring van 2010 in het achterhoofd wenste ik geen risico te nemen en vandaar de behoudende start.
Toch liep ik redelijk van voren, alleen Dennis de Vries was meteen echt los, daarachter was het slagveld redelijk te overzien. Maar ik hield me maar aan het battle plan van de voorbije maanden: eerste drie kilometer rustig, daarna versnellen. Heerlijk als je dat dan ook kunt. Ik had echter de mannen voor me te ver laten lopen zo bleek achteraf: ik had beter toch meteen mee kunnen gaan met de groep en me wellicht in de strijd om de eerste plek bij de M40 kunnen mengen.
Nu kwam ik een kilometer voor de finish terug bij Erik Nijhof en Marc Raanhuis: in de anderhalve kilometer daarvoor heb ik ongeveer een halve minuut dichtgelopen. Ik blijf mijn eigen tempo volharden, maar Erik Nijhof neemt het tempo over en gaat mee. Ik heb echter geen moment het gevoel dat hij dat vol gaat houden tot de finish, dus ik laat begaan: lekker up-tempo doorlopen. Bij de vijver plaats ik nog even een versnelling en sla een gaatje, dus wederom een bevestiging dat het wel goed zit. Na de laatste bocht komt hij echter weer langszij: ik heb echter nog steeds het gevoel dat ik dit wel even ga winnen, te zelfverzekerd wacht ik af tot hij inzakt en ik er voorbij kan, in plaats van echt fel aan te zetten voor de laatste meters. Waarschijnlijk ook omdat hij wel in de gaten heeft dat de sprint om plek drie gaat bij de M40, en ik dit tijdens de race niet heb gevolgd. Zo verlies ik de sprint met een neuslengte. Als ik dat had geweten…
Maar goed, positief bekeken was ik ruim 20 seconden sneller dan in 2009, het seizoen waarin ik me daarna nog aanzienlijk verbeterde tijdens het seizoen (tien maanden later liep ik tijdens de 4 Mijl van Groningen 22’38” over 6,4 kilometer). En in diezelfde opbouwfase zit ik nu weer, ik loop zelfs al iets snellere tijden dan destijds in dezelfde fase van het seizoen. Dus niets aan het handje en vooruit blijven kijken, ik ben steady op weg op de Lanza-road!
Uitslagen Slangenbeekloop 2012, 6 km:
1. Dennis de Vries 21’09”
2. Gerben Franke 22’10”
3. Rob Benerink 22’16” 1e M40
4. Hans Rawee 22’27” 2e M40
5. Bob Mos 22’33”
6. Erik Nijhof 22’54” 3e M40
7. Erik Lentfert 22’54” 4e M40
8. Marc Raanhuis 22’57” 5e M40
9. André Bosgraaf 23’57”
10. Marcel Zweers 24’19”
Uitslagen 10 km:
1. Alex Stienstra 31’56” 1e M40
2. Sam Landman 34’17”
3. Edwin Veenstra 35’35” 2e M40
4. Tom Oude Lenferink 36’47” 3e M40
5. Ingrid Prigge 37’30” 1e V
Volledige uitslagen op de website van AC Slangenbeek