Woensdagochtend 16 juni ging de wekker in alle vroegte om half zes. De avond ervoor had ik nog een looptraining op het Hulsbeek gedraaid met LAAC, waarbij de 1000 meters overigens erg lekker gingen (3.19-3.19-3.17-3.17-3.15). Daarna de tassen gepakt, gevolgd door een betrekkelijk korte nachtrust. Het officiële vertrek stond gepland om half zeven, maar een langslaper kon thuis worden opgehaald . De reis verliep daarna voorspoedig en via Duitsland, Luxemburg en Metz, Nancy, Dijon en Lyon werd omstreeks half zeven 's avonds camping La Pinède in Die bereikt. Daar stond een drietal mooie chalets tot onze beschikking.
Na een goede maaltijd en een onwennige eerste nacht konden we de volgende dag voor het eerst op de fiets. Deze was met het GPS systeem uitgezet en ging na een vlakke aanloop door het Drôme-dal redelijk steil omhoog naar de Col de Pennes. Geen reus met 1054 meter, maar wel 600 hoogtemeters in ongeveer zeven kilometer, met regelmatig stroken van rond de 10%. Omdat ik mijn tijdritcassette achter had (12-20) was dat dus zeven kilometers op pure kracht fietsen. Bijna alles uit het zadel klimmen derhalve, maar eenmaal boven was het uitzicht op de omgeving fantastisch. Daarna een mooie afdaling, terug naar Die en daar werden bij de koffiestop na 65 kilometer de hemelsluizen opengezet. Gieten dus en wij allemaal naar binnen om Argentinië te zien voetballen tegen Zuid-Korea. Tegen het eind van de wedstrijd was het weer droog en hebben we nog een lus van 35 kilometer gefietst om de 100km vol te maken.
(foto: Richard Sanders)
Eenmaal terug werd groots ingekocht bij de supermarkt en 2 kilo pasta met zijn twaalven soldaat gemaakt. De '33' Export vloeide ook rijkelijk en dat hielp ook bij het slapen die nacht. Goed uitgerust vertrokken we de tweede dag, vrijdag 18 juni, met beter weer. Na twee kilometers begon het al licht op te lopen en de eerste uitdaging was de Col de Rousset, met de top op 1254 meter. Hier testte ik mijn klimbenen eens goed in een 20 kilometer lange klim en wist het gemiddelde continu boven de 18 per uur te houden; de laatste kilometers zelfs continu boven de 22 per uur.
Boven allemaal weer op elkaar gewacht en vervolgens weer door voor een koffiebreak in Vassieux-en-Vercors. Vandaar maakten we een mooie lus met nog meer hoogtemeters, waarbij de Col de la Bataille met de top op 1313 meter het hoogtepunt moest worden. Het werd ook een hoogtepunt, maar in een heel ander opzicht.
(foto: Albregt Menheere)
Eenmaal aan de voet van de col werden we gewaarschuwd dat de route "barrée" was. Oftewel, de col zat dicht. We besloten het toch maar te proberen, wellicht dat het alleen voor auto's gold. Eenmaal op de col fietsten we zelfs even in de wolken en ongeveer twee kilometer voor de top stuitten we op een tweede wegafzetting. Ik ben toen doorgeklommen en na ongeveer een kilometer was het wegdek over de gehele breedte afgesloten met een hekwerk. Toch iets serieus aan de hand dus... We hadden daarna net besloten om te keren, toen plots twee fietsers en ook nog bekenden van Maarten van boven kwamen. Zij waren er dus langs gekomen en zeiden dat het wel te doen was. Kijk naar de foto's en oordeel zelf...
Het werd dus een hele klauterpartij over een complete ingestortte bergwand, met aan de andere zijde een steile afgrond. Eenmaal voorbij deze barrage moesten we nog verder klimmen, over een met stenen en keien bezaaid wegdek. Wie mijn log van half maart in Mallorca heeft gelezen beseft dat het dus voorzichtigheid troef was. Daarna moest er nog een tunnel worden genomen, die aan de andere zijde ook met hekwerk was verzegeld. Gelukkig wist Bert met superkracht het hek uit de staanders te tillen en we konden er allemaal onderdoor. Een behoorlijk avontuur dus. Daarna volgden nog een lekkere afdaling waar snelheden van 70km/h werden gehaald en nog een fijn stukje vrij rijden in een volgende klim, waarin het tempo lekker strak werd gehouden. Na 130 kilometers terug op de camping lonkte het echte wielervoer, bier, chips en vleesch op den BBQ, gelardeerd met schitterende anekdotes van Hans van den Brink!
aanwezig (foto: Richard Sanders)
Dag drie, zaterdag 19 juni, zou in eerste instantie de Mont Ventoux op het programma staan. Maar aangezien het nog eerst twee uur rijden was en ik de klim met mijn verzet van 12-20 niet echt zag zitten (12-17/19/21/23 was welkomer geweest) word de Ventoux voorlopig op de 'to do' list geplaatst. De dag werd daarom gekenmerkt door een verschil in prioriteitstelling: fietsen of dit combineren met de wedstrijd Nederland-Japan? Het weer was in ieder geval prima en na een mooie aanloop door wederom het Drôme-dal stond de eerste col ons op te wachten in de vorm van de Col de la Chaudière (1047m). Na tijdens het begin van de klim wat foto's te hebben geschoten gaf ik even gas en was redelijk vlot boven. Het laatste deel van de klim bleek hier het lastigst. Na de afdaling kwamen we aan in Bourdeaux, waar we wat dronken en vervolgens negen renners achterbleven om Nederland-Japan te kijken. Ik reed samen met mijn vader en Bert Huiskes door voor een fraai vervolg door de Vercors-regio: een zuidelijke lus met twee wat makkelijker klimmen en vervolgens opnieuw de Col de Pennes, maar dit keer van de zuidkant.
Deze klim langs deze kant was langer, 13 kilometer en met name de eerste zes kilometer omhoog met 4-5% ging de gaskraan vol open met een tempo van 25-26 km/h. Eenmaal voorbij de negorij Aucelon begint de klim steiler te lopen en na ruim 100 km was het beste er ook wel af. Het tempo zakte dan ook terug naar 15-16 km/h, maar wat een mooie klim. Daarna zakten we af richting dal en op de laatste 12 kilometer terug naar Die heb ik het tempo tegen de wind in nog redelijk strak gehouden met 35-36 km/h. Met 120 kilometer was dit een waardige afsluiter van drie mooie fietsdagen!
Deze 350 kilometer neem ik weer mee in de bagage naar de volgende week, wanneer de kwart triathlon van Rijssen op het programma staat. Hopelijk heb ik dan nog profijt van extra aangemaakte witte bloedlichaampjes door het fietsen op hoogte en de extra 350 kilometer asfalt die in Frankrijk onder mijn wielen doorgleden. Doel voor Rijssen: onder de 2 uur finishen.