Ik start in de tweede serie, met op papier de snelste mannen en vrouwen. De baan waarin ik lig is met acht personen goed vol. De watertemperatuur is 19ºC, dus wetsuits zijn toegestaan. Ik twijfel, zal ik hem aantrekken of niet. Zeker na dat geklooi een week eerder in Bocholt, toen ik dat pak niet uit kreeg. Ik besluit toch maar in wetsuit te starten en bij het startschot volg ik in eerste instantie de koplopers. Maar we liggen 4 man breed in de baan en de snellere starters voor me zorgen ervoor dat ik halverwege ruimte krijg in het 50-meter bad. Ik keer als vijfde en ga dan lekker in de benen van mijn voorgangster volgen.
Na 200 meter heb ik al wel in de gaten dat dit veel te makkelijk gaat. Ik blijf er nog 100 meter achter, maar op het 300 meterpunt besluit ik een snelle inhaalactie te maken bij het keerpunt. Ik lig nu vierde in de baan en zwem eigenlijk redelijk vlot naar de volgende toe. Die irriteert zich al snel aan het feit dat ik zijn voeten een paar keer aantik en op 400 meter stopt hij even om mij er langs te laten. Derde in de baan. De eerste twee liggen te ver voor en zwemmen 7:45, ik tik na 8:27 aan. Benieuwd of ik in de benen van die eerste twee had meegekund (Saskia Bekhuis en René de Jager). Maar tevreden met deze tijd, zo rap was ik nog niet eerder in een officiële wedstrijd.
De wissel. Als eerste mis ik de rij waar mijn fiets gestald staat en besluit er dan maar helemaal omheen te lopen, aangezien mijn fiets toch helemaal vooraan staat. Het wetsuit werkt dit keer beter mee dan in Bocholt, maar toch verlies ik hier zeker een halve minuut met een wisseltijd van 1:21. Tijd om mijn dingetje te doen op de fiets, het volgende vraagteken.
Het fietsen gaat eigenlijk wel lekker. Niet super, maar ik haal lekker iedereen in en weet goed op te stomen in het veld. De uiteindelijke fietstijd valt me wel wat tegen, aangezien ik hier 3 jaar achtereen op de kwart 55:30 heb gereden. Ik achtte dus een tijd onder de 28 minuten mogelijk. Maar dit betreft twee ronden met het vervelende aanloopje en sluitstuk over de hobbelsteentjes. Precies de twee ronden waarin je gemiddelde het meest wordt gedrukt. Uiteindelijk verlies ik daarmee wat tijd, maar rijd toch de derde fietstijd in 29:21.
Lopen. Zou mijn kuit helemaal hersteld zijn en weer belastbaar zijn? Ik lag inmiddels derde in de serie en had in de laatste ronde vlak voor de Middeldijk meervoudig oud-winnaar Klaus Schlüter en Fré Adema ingehaald. De laatste komt ongeveer 20 seconden na mij de wisselzone in, waar ik gekozen heb om snel even sokjes aan te trekken. Ik wil niet weer mijn voeten aan gort lopen zoals op de UT. Ik ben nog net voor hem de wisselzone weer uit en besluit daarop om meteen een goed wedstrijdtempo in te zetten om hem te ontmoedigen mij te volgen.
Dat lukt: ik loop meteen alleen en heb een lekker tempo te pakken dat ik goed kan volhouden. Ondanks twee keer die vervelende Rijsserberg er in. Want fietsend is die toch wel makkelijker dan lopend. Na de eerste ronde staat Jan Paalman langs de kant en zegt dat ik sneller ga dan mijn voorganger. In het finishgebied roepen de broers Ardjan en Hans de Groot dat ik niet ver achter Stefan Paalman zit. En inderdaad: ik zie hem lopen. Hij mij helaas ook, want nu gaat hij versnellen, waardoor ik in de tweede ronde nog maar een klein beetje dichterbij kom.
De serie wordt gewonnen door mijn teamgenoot Omar Cornelis, die een snelle 55:16 op de klok zet. In de vierde serie waren André Plette en Sander Hoogeveen ook snel, snel genoeg voor een tweede en derde overall plek. Stefan Paalman eindigt daardoor als vierde, mijn derde plek in mijn serie was goed voor de vijfde plaats overall en winst in de M40+ categorie. Toch weer mooi, het uitzicht vanaf dat hoogste treetje. :-)
Uitslag 1/8e triathlon Rijssen:
1. Omar Cornelis 55’16”
2. André Plette 56’35”
3. Sander Hoogeveen 57’21”
4. Stefan Paalman 58’31”
5. Erik Lentfert 59’25” 1e M40+
6. Klaus Schlüter 1h00’39”
7. René de Jager 1h01’20”
8. Jelmer Lenstra 1h01’33”
9. Paul Lijten 1h01’37”
10. Joost Somsen 1h01’48” 1e M14+
Volledige uitslagen op de site van Triathlon Rijssen