Ik had wel moeite er uit te komen die ochtend. Toch wel zwaar, zo’n avond quizzen. Met een prima 14e plek konden we tevreden zijn, vorig jaar nog 12e, dus redelijk consistent. In plaats van bier begon ik braaf aan de sinas. Daarna wel een paar biertjes, maar niet te gek. En na afloop niet meer afpilsen in de stad, maar gewoon rechtstreeks naar huis. Was het toch nog 01:00 dat ik in bed belandde en dat verklaarde dus het gebrek aan animo om op te staan de volgende ochtend.
Ondanks het kleine stukje fietsen presteerde ik het om slechts een kwartier voor aanvang in Borne aan te komen. Wat nou warming-up? Het doel werd dus wat anders dan ik me vooraf had gesteld. Na de Snertloop De Lutte had ik gehoopt om hier ook een 38-er te lopen, maar zonder warming up en met deze voorbereiding zou een tijd onder de 40 minuten al een hele klus worden.
Ik loop in het start-finishgebied 1x op en neer en dat was dan mijn warming up. Ik ga aan de start staan en bedenk dan dat ik er wel een veredelde duurloop van ga maken. Rustig aan in het begin en dan maar kijken hoe ik me voel. Maar omdat ik op de eerste rij sta knal ik toch maar aardig hard uit de startblokken om geen mensen te hinderen. En zowaar, dat tempo voelt nog lekker ook.
Het is een volledig ander parcours dan ik kende. Het oude parcours langs de watermolen was het mooiste. De laatste paar jaar over de Deldeneres vond ik niet zo, nu dus weer een compleet andere route. Minder makkelijk ook: we mogen bij Azelo het viaduct over. Daar blijkt dat mijn wedstrijdschoentjes met weinig profiel behoorlijk problemen geven met het soms erg gladde wegdek: ik kan niet echt afzetten. Daardoor zak ik wat terug in het veld. Niet erg, want die eerste kilometer ging me toch iets te rap met 3’38”. De snelheid heb ik nog steeds wel, dus dat tempo loop ik wel aardig soepel, maar ga ik geen tien kilometer volhouden.
In de kilometers daarna is het zoeken naar ritme op het soms gladde wegdek. De “probleemloze” kilometers gaan in 3’54”-3’57”, maar op de gladde stukken verlies ik zo 10 seconden. Eenmaal in het Twickelerbos loopt het dan wel weer lekker. Mooie omgeving ook en genieten. Geen last meer van gladheid en ik weet het tempo weer wat op te voeren en loop zo vrij makkelijk naar een loper voor me, Kevin Kamphuis. Die zat een week eerder nog een eindje voor me in Nijverdal, nu denk ik hem snel los te kunnen lopen. Maar dat lukt dus niet op de weg terug naar Azelo. Samen bereiken we weer het viaduct, waar ik wederom problemen heb met de gladheid en de zwaartekracht.
Als het weer naar beneden loopt zet ik aan en sla dan eindelijk een gaatje. Ik wil ook naar de lopers voor me toe, o.a. Serge ter Harmsel zie ik daar lopen, waar ik in De Lutte grotendeels mee samenliep. Maar ondanks de versnelling zijn de lopers voor me te ver weg om nog weer in te rekenen. Toch trek ik nog even door, want ik heb in de gaten dat het wel onder de 40 minuten kan. En inderdaad: na 39’42” heb ik er 10 kilometer opzitten volgens mijn Polar V800. Ware het niet dat daar niet de eindstreep is getrokken. Ik moet nog 60 meter verder. Dus met een officiële eindtijd van 39’53” word ik uiteindelijk 14e. Net als de avond ervoor in de popquiz. Constant weekendje gedraaid.